همه چیز درباره پرایوسی کوین

معامله گران عزیز در دنیای ارزهای دیجیتال، برای معاملات مختلف و خرید و فروش ارز دیجیتال و برای رسیدن به بالاترین سود مد نظر خود باید نگاهتان به همه امور باشد. تراکنش‌های بدون کارمزد، حفظ امنیت کاربران، خصوصی ماندن مراحل معامله و … از مهم‌ترین عواملی است که کاربر در حین معامله به آن توجه ویژه دارد. همین توجه کاربران به حفظ حریم خصوصی و امنیت در هر معامله و خرید و فروش ارز دیجیتال منجر به شکل‌گیری رمزارزهایی تحت عنوان پرایوسی کوین (Privacy Coin) شده و توسعه‌دهندگان ارز دیجیتال حریم خصوصی را به‌مرور وارد بازار کردند. پرایوسی کوین‌ها سد محکمی هستند که تقریباً هیچ قابلیت نفوذی نداشته و تمامی اطلاعات را از اول تا آخر مخفیانه نگه می‌دارند، اما چطور؟

در این مقاله قرار است به این سوال مهم یعنی ورود پرایوسی کوین به بازار و عملکرد کلی آن اشاره کنیم و البته در انتها هم چند مورد از بهترین پرایوسی کوین‌ها را معرفی کرده‌ایم. پس با آکادمی بیتریوم همراه شوید! همچنین جهت خواندن مطالب بیشتر دپارتمان رمز ارز کلیک کنید.

پرایوسی کوین چیست؟

پرایوسی کوین نوعی ارز رمزنگاری شده است که از فناوری‌هایی استفاده می‌کند، تا پیوند دادن یک فرد به یک تراکنش را بسیار دشوار کند که ناشناس بودن طرف‌های درگیر و محرمانه بودن جزئیات تراکنش مانند مبلغ را فراهم می‌کند.

بنا بر ادعای توسعه‌دهندگان پرایوسی کوین‌ قرار است امنیت کاربر و معاملاتش را در دنیای کریپتوکارنسی حفظ کنند. مثلاً وضعیتی را در نظر بگیرید که به‌راحتی متوجه نشوید کدام کاربر چه چیزی را برای چه کسی فرستاده است، یعنی همه فعالیت مالی او با درجه بالایی ناشناس باقی بماند. چنین چیزی هرچقدر هم درباره‌اش نشنیده باشید، کاری است که ( privacy coin ) انجام می‌دهد.

برخلاف تصور رایج، اکثر ارزهای رمزنگاری شده از جمله بیت کوین ناشناس نیستند. به عنوان بخشی از طراحی آن، تراکنش هایی که در یک بلاک چین ثبت می شوند، عمومی هستند.

همچنین بخوانید: بلاک چین چیست؟ و چگونه کار می کند؟

تراکنش‌ها بین آدرس‌های کیف پول (که فقط رشته‌ای از حروف و اعداد هستند که به کیف پول رمزنگاری شما پیوند دارند) انجام می‌شود.

بسته به ارز دیجیتال، اطلاعات ثبت شده در بلاک چین می تواند شامل جزئیاتی مانند آدرس کیف پول فرستنده و گیرنده و مبلغ تراکنش باشد.

به عنوان مثال، هر زمان که تراکنش بیت کوین اتفاق می افتد، همه می توانند ببینند که مالکیت بیت کوین از یک آدرس بیت کوین به آدرس بیت کوین دیگر منتقل شده است.

اگر شخصی به آدرس بیت کوین شما برای شما بیت کوین بفرستد، از آنجایی که یک آدرس عمومی است، هر کسی می تواند ببیند چند بیت کوین دریافت کرده اید.

هنگامی که می خواهید بیت کوین را برای دیگران ارسال کنید، آنها باید آدرس بیت کوین خود را به شما بدهند، و هنگامی که متوجه شدید، می توانید بفهمید که قبلاً چند بیت کوین در آن آدرس ذخیره کرده اند (با استفاده از یک بلاک اکسپلورر).

از نظر تئوری، از آنجایی که تنها اطلاعاتی که در مورد فرستنده یا گیرنده نشان داده می شود، آدرس کیف پول آنها است، که باز هم فقط رشته ای از حروف و اعداد هستند، شما هویت واقعی آنها را نمی دانید.

هویت ناشناس در ارزهای دیجیتال

اما اگر آدرس بیت‌کوین را بتوان به شخصی که پشت آن است مرتبط کرد، از آنجایی که بلاک چین یک دفتر کل عمومی است، می‌توانید کل تاریخچه تراکنش‌های شخص و مقدار ارز دیجیتالی که در حال حاضر در اختیار دارد را بدانید.

اگر حتی یک آدرس به یک شخص خاص گره خورده باشد، آدرس های دیگر در آن گروه از تراکنش ها در بلاک چین می تواند با همان شخص مرتبط شود.

همچنین بخوانید: لایه 1 بلاک چین چیست؟ همه چیز درباره لایه یک لاک چیز

به عنوان مثال، آدرس بیت کوین ساتوشی ناکاموتو به طور عمومی قابل مشاهده است و به شدت تحت نظارت است. شما می توانید تمام بیت کوین هایی را که آدرس دریافت کرده است (میلیون ها!) و ارسال کرده است را مشاهده کنید.

اگر او تصمیم بگیرد که بیت کوین را از این آدرس بفرستد، تمام دنیا متوجه خواهند شد، اکنون کانون توجه هر دو آدرس است: ساتوشی و آدرس گیرنده.

این روزها، پیوند دادن هویت یک شخص به آدرس کیف پول کار سختی نیست. اگر از یک صرافی متمرکز ارز دیجیتال (CEX) استفاده می‌کنید، باید یک فرآیند «مشتری خود را بشناسید» (KYC) را طی کنید که هویت شما را به صرافی نشان می‌دهد.
همچنین، شرکت‌هایی مانند Chainalysis یا CipherTrace متخصص در تجزیه و تحلیل بلاک چین هستند که ابزارهایی را ایجاد می‌کنند که می‌توانند تراکنش‌ها را تجزیه و تحلیل کنند و طرف‌های درگیر را شناسایی کنند.

افرادی در جامعه رمزنگاری وجود دارند که فکر می کنند طراحی اصلی بلاک چین ساتوشی شفافیت بیش از حد را ارائه می دهد، بنابراین سکه های حفظ حریم خصوصی برای رفع این “نقص” توسعه یافته اند.

همانطور که از نام آن پیداست، یک پرایوسی کوین هویت کاربر و سایر داده‌های تراکنش را خصوصی می‌کند.

پرایوسی کوین ها، که به‌عنوان «سکه‌های خصوصی» یا «سکه‌های ناشناس» نیز شناخته می‌شوند، ارزهای رمزپایه‌ای هستند که هرگونه اطلاعاتی را که می‌تواند یک فرد را به یک تراکنش مرتبط کند، و سایر اطلاعات مانند مبلغ معامله و موجودی فعلی آدرس‌های کیف پول را پنهان می‌کند.

به عنوان مثال، خریدار و فرستنده تراکنش از مبلغ معامله و طرفین درگیر (خود) مطلع خواهند شد، اما همان اطلاعات برای هیچ کس دیگری در دسترس نخواهد بود.

این به کاربران امکان می دهد ناشناس بودن خود را حفظ کنند و فعالیت تراکنش خود را پنهان کنند.

برای اینکه کاملاً ناشناس باشیم، باید غیرممکن باشد که تراکنش‌های مختلفی را که توسط یک شخص انجام شده است، به هم مرتبط کنیم.

همه پرایوسی کوین ها سطح یکسانی از حریم خصوصی را ارائه نمی دهند و در درجه ناشناس بودن آنها متفاوت است.

پرایوسی کوین ها چگونه کار می کنند؟

با توجه به زمان کافی، این امکان وجود دارد که بتوانید آدرس کیف پول خود را با هویت خود پیوند دهید و ببینید که چه مقدار ارز دیجیتال دارید، زیرا همه آنها در بلاک چین ثبت عمومی هستند.

با پرایوسی کوین ها، انجام این کار بسیار دشوارتر خواهد بود.

پرایوسی کوین هامعمولاً از دو طریق حریم خصوصی را فراهم می کنند.

برای پنهان کردن هویت افراد پشت تراکنش ها، ناشناس بودن را ارائه دهید.
برای جلوگیری از تعقیب تراکنش ناظران خارجی، قابلیت ردیابی را فراهم کنید.

پرایوسی کوین ها از روش‌های مختلفی برای ناشناس کردن کاربران خود و غیرقابل ردیابی تراکنش‌هایشان استفاده می‌کنند، مانند استفاده از آدرس‌های مخفی یک‌باره و «مخلوط کردن» چندین تراکنش با هم برای ایجاد یک تراکنش واحد.

همچنین بخوانید: کوین و توکن چیست؟

معرفی پرایوسی کوین ها

بیایید نگاهی به برخی از محبوب‌ترین پرایوسی کوین ها بیندازیم.

دش (DASH)

بر اساس کد منبع بیت کوین، Dash در سال 2014 راه اندازی شد. نام اصلی آن “Xcoin” بود، سپس به “Darkcoin” تغییر نام داد، تا ویژگی های حریم خصوصی و ناشناس بودن آن را برجسته کند، و سپس دوباره به عنوان “Dash” که بر اساس املای کوتاه شده است، تغییر نام داد.

Dash از روشی به نام “CoinJoin” (با نام تجاری “PrivateSend”) استفاده می کند که با به هم زدن Dash شما، با سایر کاربران حریم خصوصی را ارائه می دهد و شناسایی تراکنش خاص شما و ردیابی سابقه تراکنش شما را دشوار می کند.

مبلغ تراکنش شما به واحدهای استاندارد تقسیم می شود. این ارزش ها عبارتند از 0.01 Dash، 0.1 DASH، 1 DASH و 10 DASH. سپس تراکنش با تراکنش‌های دو کاربر دیگر که می‌خواهند همان مبلغ را ارسال کنند ترکیب می‌شود. این روند در پس زمینه بدون هیچ گونه مداخله ای از جانب شما اتفاق می افتد.

حتی با وجود اینکه DASH در گذشته ادعا می‌کرد که «اولین ارز دیجیتال محور حفظ حریم خصوصی» در جهان است، اما اکنون به نظر می‌رسد که از برچسب «پرایوسی کوین» فاصله گرفته‌اند. به جای بهینه سازی برای حفظ حریم خصوصی، تمرکز آنها به سرعت و قابلیت استفاده تغییر کرده است تا تبدیل به ارز مورد استفاده برای تراکنش های روزمره شود.

مونرو (XMR)
پرایوسی کوین مونرو

Monero امروزه به‌عنوان اثبات‌شده‌ترین و قابل‌اعتمادترین پرایوسی کوین در نظر گرفته می‌شود، بنابراین جای تعجب نیست که محبوب‌ترین و بزرگترین پرایوسی کوین نیز باشد.

Monero امروزه به‌عنوان اثبات‌شده‌ترین و قابل اعتمادترین پرایوسی کوین در نظر گرفته می‌شود، بنابراین جای تعجب نیست که محبوب‌ترین و بزرگ‌ترین سکه پرایوسی کوین نیز باشد.

Monero که در سال 2014 راه اندازی شد، مبتنی بر Bytecode است، یک سکه قدیمی متمرکز بر حفظ حریم خصوصی که توسط انجمن برای Monero رها شد، زمانی که مشخص شد توسعه دهندگان Bytecode ظاهراً کارهای مبهمی انجام می دهند.

Monero به چندین فناوری مختلف متکی است که به صورت پشت سر هم کار می کنند تا حریم خصوصی را فراهم کنند:

امضاهای حلقه (فرستنده واقعی را با مخلوط کردن هویت آنها با هویت های فریبنده پنهان می کند)
آدرس‌های مخفیانه (اطمینان حاصل می‌کند که فقط فرستنده و گیرنده مقصد پرداخت را می‌دانند)
RingCT (مبلغ تراکنش را پنهان می کند)
Dandelion (پیوند دادن تراکنش به آدرس IP را دشوار می کند)
مونرو تراکنش ها را غیرقابل ردیابی و غیرقابل ردیابی می کند و هویت فرستنده و گیرنده را به همراه مبالغ تراکنش های منتقل شده پنهان می کند.

زی کش Zcash (ZEC)
Zcash

Zcash که در سال 2016 راه اندازی شد، یکی دیگر از پرایوسی کوین ها بر اساس کد منبع بیت کوین است. اما با بهبودهای مبتنی بر Zerocoin، یک پروتکل حفظ حریم خصوصی که در اصل به عنوان یک افزونه برای پروتکل بیت کوین طراحی شده بود که ناشناس بودن تراکنش های بیت کوین را بهبود می بخشد.

Zcash با اطمینان از محرمانه ماندن تراکنش‌ها و همچنین امکان به اشتراک‌گذاری انتخابی آدرس و اطلاعات تراکنش‌ها، به دنبال جایگزینی بهتر برای Monero است.

Zcash از دو نوع آدرس استفاده می کند:

آدرس T
آدرس Z
یک آدرس T (یا “آدرس شفاف”) مشابه آدرس بیت کوین است.

در تراکنش بین دو آدرس T، تراکنش درست مانند تراکنش بیت کوین عمل می کند. فرستنده، گیرنده و ارزش تراکنش برای عموم قابل مشاهده است.

یک آدرس Z کاملاً خصوصی (یا “محافظ‌دار”) است و از شکل جدیدی از رمزنگاری به نام zk-SNARK برای محافظت از تراکنش‌ها و پنهان کردن هویت فرستنده استفاده می‌کند.

در یک تراکنش بین دو آدرس Z، می‌توانید تشخیص دهید که یک تراکنش در زمان خاصی در بلاک چین رخ داده است، اما هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه چه کسی در تراکنش شرکت کرده و چه مقدار پول در آن شرکت داشته است، ندارید.

معاملات Zcash به طور خودکار به صورت ناشناس انجام نمی شود. این یک ویژگی اختیاری است. چهار نوع مختلف تراکنش با سطوح مختلف حریم خصوصی برای انتخاب وجود دارد.

همچنین بخوانید: همه چیز درباره ارز دیجیتال زی کش ZCash  آینده آن

انواع پرایویسی کوین ها

پرایوسی کوین ها دیگری مانند Secret (SCRT) ،Oasis Network (ROSE) ،Decred (DCR) ،Horizen (ZEN) و Keep Network (KEEP) ظاهر شده اند.

اما همه آنها هنوز نسبتا جدید هستند و در حال بررسی هستند.

آیا پرایوسی کوین ها قانونی هستند؟

مقررات دولتی در مورد پرایوسی کوین ها در طول سال ها رشد کرده است.

قانونی بودن پرایوسی کوین هابسته به کشورها متفاوت است.

برخی از کشورها پرایوسی کوین ها را به عنوان یک خروجی برای پولشویی یا تامین مالی تروریسم می دانند و به طور کامل آنها را ممنوع کرده اند، در حالی که برخی دیگر آنها را در یک منطقه خاکستری قانونی رها کرده اند.

به عنوان مثال، در ایالات متحده، پرایوسی کوین ها قانونی هستند. اما در کره جنوبی و ژاپن، تجارت (و نگهداری) پرایوسی کوین هاغیرقانونی است.

حتی در کشورهایی که پرایوسی کوین ها ممنوع نیستند، بسیاری از صرافی‌های متمرکز توسط تنظیم‌کننده‌ها تحت فشار قرار گرفته‌اند تا پرایوسی کوین ها را از فهرست حذف کنند تا مشتریانشان نتوانند آنها را مبادله کنند.

فهرست کردن پرایوسی کوین هاخطر جریمه شدن یا حتی بسته شدن را دارد، بنابراین امروزه آنها را در صرافی های کمتری پیدا خواهید کرد.

بنابراین اگر نمی توانید Monero (XMR)، Zcash (ZEC) یا Dash (DASH) را در صرافی رمزنگاری خود پیدا کنید، اما الان دلیل آن را متوجه شدید.

پس متوجه شدیم که پرایوسی کوین ها چی هستند و برای چه کاری ساخته شده اند اما بعضی کشورها قانونی می دانند اما بعضی خیر. نظر خود را درباره پرایوسی کوین ها در بخش دیدگاه ها با ما در میان بگذارید.