پیش از اینکه یک ارز دیجیتال توسعه و راه‌اندازی شود، تخصیص توکن می‌تواند از طریق تخصیص منصفانه یا پیش‌استخراج انجام شود. تخصیص منصفانه، تخصیص یک ارز دیجیتال به روشی سازمان یافته پس از انتشار است؛ یعنی توکن‌ها از طریق ماینینگ با توجه قدرت محاسباتی نودها در شبکه بلاک چین تخصیص داده می‌شوند. از طرفی دیگر، پیش‌استخراج به معنای تخصیص ارز دیجیتال پیش از راه‌اندازی آن است؛ این کار از طریق ICO انجام می‌شود که بودجه را برای توسعه ارز دیجیتال تضمین می‌کند.
این دو مدل بر نحوه توزیع توکن‌ها می‌تواند تاثیر زیادی داشته باشد. اگر یک توکن منصفانه تخصیص داده شود، توزیع روی نودهایی با قدرت هش بالاتر متمرکز می‌شود، زیرا آنها توکن بیشتری استخراج می‌کنند. این موضوع منصفانه تلقی می‌شود زیرا افرادی که استخراج می‌کنند، منابع سخت‌افزاری خود را در اختیار شبکه قرار داده‌اند و به نسبت افرادی که کمتر سرمایه‌گذاری می‌کنند، باید پاداش بیشتری بگیرند.
اگر تخصیص یک ارز دیجیتال به صورت پیش‌استخراج (Premining) باشد، توکن‌ها فروخته شده از طریق ICO به سرمایه‌گذاران نهادی و تیم پشت ارز دیجیتال فروخته می‌شود و معمولا سرمایه‌گذاران خرد در این مدل کمتر دیده می‌شوند. از این رو، زمانی که سرمایه‌گذاران سهم بیشتری داشته باشند، یعنی توزیع توکن به خوبی صورت نگرفته و ممکن است این سرمایه‌گذاران با فروش کامل توکن‌های خود باعث پامپ و دامپ این ارز دیجیتال شوند.
همچنین بخوانید: ICO و IPO چیست و چه تفاوت هایی بین IPO و ICO می باشد؟
۳. سرمایه‌گذاری اولیه و تورم (Vesting and Inflation)
هنگامی که یک توکن از پیش‌استخراج شده باشد، افرادی که از آن استفاده می‌کنند، می‌توانند تصمیم بگیرند تا عرضه در گردش را قفل و آنها را در طول زمان آزاد کنند. این موضوع به سرمایه‌گذاران خرد اطمینان می‌دهد که سرمایه‌گذاران نهادی باعث به وجود آمدن فومو و فاد نمی‌شوند و بازار نامتعادل نخواهد شد. البته مهم است که انتشار توکن‌های قفل شده منطقی باشد و توزیع در مقادیر کم و در طول سال‌ها انجام شود.
تورم‌زا بودن یا کاهنده تورم یک توکن، به تغییر ارزش توکن‌های موجود پس از انتشار تعداد زیادی توکن در یک زمان اشاره دارد که در اقتصاد توکنی نیز اهمیت دارد؛ اگر توکن‌های زیادی عرضه شود یا عرضه نامحدود داشته باشد، به این معنا است که توکن تورم زا است و زمانی که تورم رخ دهد، کاهش قیمت اتفاق می‌افتد.
به عبارتی ساده‌تر، افزایش عرضه، باعث کاهش تقاضا و در نتیجه کاهش قیمت می‌شود. از سوی دیگر، توکن‌هایی که کاهش‌دهنده تورم هستند، عرضه محدودی دارند که یعنی کاهش عرضه باعث افزایش تقاضا و در نهایت افزایش ارزش توکن می‌شود.
۴. استکینگ و کاربرد (Staking and Utility)
استکینگ ارز دیجیتال فرایند قفل کردن دارایی در یک دوره زمانی خاص به منظور دریافت درآمد غیرفعال یا پاداش شبکه است. مشکل استکینگ این است که توکن‌های قفل شده را تا پایان زمان Staking نمی‌توان برداشت کرد؛ حال اگر تعداد این توکن‌ها زیاد باشد، عرضه این ارز دیجیتال در طول این دوره محدود می‌شود که بر قیمت آن تاثیرگذار خواهد بود. کاربرد توکن‌ها چیزی است که باعث می‌شود معامله‌گران و سرمایه‌گذاران، توکن را بیشتر خریداری کنند و در نتیجه افزایش تقاضا برابر با افزایش ارزش می‌شود؛ این موضوع نیز یکی از فاکتورهای مهم در اقتصاد توکنی یک ارز دیجیتال است.
همچنین بخوانید: استیک ارز دیجیتال به چه معناست و بهترین روش های کسب درآمد از استیکینگ (Staking) کدام اند؟
چرا توکنومیک هنگام سرمایه‌گذاری در ارزهای دیجیتال اهمیت پیدا می‌کند؟
ست کلارمن، افسانه سرمایه‌گذاری در ارزش، در کتاب سرمایه‌گذاری معروف خود با نام، Margin of Safety، توضیح می‌دهد که “در کوتاه‌مدت عرضه و تقاضا به تنهایی قیمت بازار را تعیین می‌کند”. اگر ما بپذیریم که این گزاره درست است و در مورد دارایی‌های دیجیتال سوار بر فناوری بلاک چین و همچنین بازار سهام صدق می‌کند، درک عواملی که بر عرضه و تقاضا تأثیر می‌گذارند، هم برای دلالان و هم برای سرمایه‌گذاران از اهمیت حیاتی برخوردار خواهد بود.
نتیجه‌گیری
اقتصاد توکنی مربوط به یک توکن است که قبل از سرمایه‌گذاری باید به آن توجه کنید؛ در توکنومیک عواملی مانند عرضه کل، ارزش بازار، کاربرد، توزیع و تخصیص توکن و غیره را باید به دقت مورد تجزیه و تحلیل قرار دهید تا یک سرمایه‌گذاری موفق داشته باشید.
ممنون از شما که تا انتهای این مقاله همراه آکادمی بیتریوم بودید.
