10 مرحله عاطفی در روانشناسی ترید

مفهوم فرضیه بازار کارآمد بر این فرض استوار است که معامله گران منطقی هستند و برای به حداکثر رساندن سود خود و به حداقل رساندن زیان خود، بازارهایی را معامله می کنند. اما در واقعیت، معامله‌گران مانند هر انسان دیگری ترکیبی از عقلانیت و احساسات هستند، حتی الگوریتم‌هایی که توسط معامله‌گران یا خود مؤسسات طراحی شده‌اند، به دلیل برنامه‌ریزی انجام شده توسط یک معامله‌گر کمی، مغرضانه است.

به عنوان یک انسان، نمی‌توانیم احساسات خود را به طور کامل سرکوب کنیم، اما می‌توانیم ببینیم که چگونه بر ایده‌ها و چشم‌اندازهای تجاری ما تأثیر می‌گذارد و نحوه واکنش ما به این احساسات را تغییر می‌دهد. چارچوبی از روانشناسی بازار وجود دارد که هر تاجر و سرمایه گذار (اعم از معامله گران نهادی و خرده فروشی) را به صورت چرخه ای تحت تأثیر قرار می دهد، زیرا معامله گران پیشرفت می کنند یا دچار لغزش می شوند و این مجموعه ای از احساسات بر تصمیم گیری ما در بازارها تأثیر می گذارد. اگر بتوانیم این احساسات چرخه‌ای را درک کنیم، می‌توانیم واکنش خود را به فراز و نشیب‌های روانی تغییر دهیم. با آکادمی بیتریوم همراه باشید تا بدانید 10 مرحله عاطفی در روانشناسی ترید کدام اند، همچنین برای خواندن مطالب بیشتر دپارتمان روانشناسی کلیک کنید.

10 مرحله از تجربه احساسات معامله گران:

1. امیدواری: این یک نگرش یا احساس مثبت است که باعث می‌شود، معامله‌گر به دلیل امید غیرمنطقی به بازگشت قیمت‌ها در جهت مورد انتظار، معامله زیان‌دهی را حفظ کند. حتی زمانی که عقل سلیم یک معامله گر می گوید این امکان پذیر نیست. این یک اشتباه رایج توسط معامله گران تازه کار است.
2. خوش بینی: وقتی ایده ها، تحلیل ها و استراتژی های اولیه در مورد بازار برای مدتی جواب می دهد، بسیاری از معامله گران تازه کار شروع به فکر کردن به موفقیت می کنند و از مدیریت ریسک غفلت می کنند. اعتماد بیش از حد در فرآیند معاملات دست بالا را می گیرد. گاهی اوقات در نتیجه آنها ریسک های زیادی می کنند و بیش از حد معامله می کنند.
3. باور کاذب: این مرحله ای است که در آن یک معامله گر از موفقیت خود شگفت زده می شود و خودخواهانه رشد می کند، فکر می کند که به دلیل موفقیت اولیه بسیار کامل و باهوش است. مرحله ای که ما را وسوسه می کند تا باورها و انتظارات نادرست را ایجاد کنیم. حتی تاجران با تجربه نیز در دام باورهای نادرست می افتند.
4. سرخوشی: قوی ترین احساس مثبتی که یک معامله گر پس از مشاهده نتایج سودآور کوتاه مدت احساس می کند. این باعث می شود فکر کنیم که کسب درآمد در بازار بسیار آسان است و عامل خطر را به کلی فراموش می کنیم. در هنگام معامله، ریسک‌های زیاد دیگر مشکلی نیست! این یک اوج احساسی برای معامله گران متوسط ​​است.
5. عصبی بودن: در این مرحله، معامله گران زمانی شروع به عصبی شدن می کنند که برخی از معاملات آنها برخلاف انتظارات و باورهایشان حرکت می کند. چند باخت ثابت تحقق نیافته، که هرگز انتظارش را نداشتیم، ما را کمی نگران می کند. گاهی اوقات پیشنهاد بازنده به دلیل مدیریت نامناسب ریسک بزرگ خواهد بود.
6. ابطال: پس از یک دوره شکست، بسیاری از معامله گران ابتدا شروع به انکار می کنند و سپس به این واقعیت اذعان می کنند که ممکن است اقدامات آنها اشتباه باشد. باورها و انتظارات نادرست در این مرحله به چالش کشیده می شوند. برخی از معامله گران شروع به سرزنش بازارها یا دلالان برای اشتباهات خود می کنند. بسیاری در این مرحله شروع به پریدن از یک استراتژی به استراتژی دیگر می کنند. بیشتر بخوانید: پشیمانی گریزی چیست؟
7. ترور: تفکر منفی و افکار منفی کاملاً ذهن یک معامله گر را درگیر می کند. یک معامله گر شکسته ممکن است شروع به فکر کردن مانند “هیچ چیز برای من نمی کند” فکر کند. به دلیل عدم اعتماد به توانایی های خود، بسیار آسان تر است که طعمه ارائه دهندگان راهنمایی و مشاوره شوید. اگر یک معامله گر نتواند در این مرحله از پس آن برآید، ممکن است بر زندگی شخصی و روابط او تأثیر بگذارد.

8. حواس‌پرتی: این مرحله‌ای است که معامله‌گر در مورد آنچه باید انجام دهد کاملاً خالی است و برای رسیدن به نقطه سر به سر، ناخودآگاه شروع به گرفتن موقعیت می‌کند. تکنیک ها و روش های مختلف را فقط برای بازیابی پول از دست رفته خود امتحان می کند! باخت های قبلی او بر عملکرد فعلی او تأثیر می گذارد. ذهن یک معامله گر بدون اهداف یا وضوح مناسب کاملاً منحرف می شود.
9. وحشت زده: وقتی هیچ ایده ای کار نمی کند، رویکردهای مبتنی بر شاخص نتیجه ای به همراه نمی آورند، نکات و توصیه ها هیچ نتیجه مثبتی را به همراه نمی آورند، بسیاری از معامله گران در معاملات کور یا معامله انتقام جویانه شرکت می کنند – که منجر به ضرر بیشتر می شود. یک معامله گر در این مرحله کاملاً وحشت زده می شود و در میانه راه رها می شود.
10. ناامیدی: بسیاری از معامله گران بدون هیچ امیدی از بازار خارج می شوند و دیگر هرگز نمی خواهند معامله کنند. این مرحله دقیقاً مخالف Hopefulness است و اغلب توسط معامله‌گران سطح متوسط ​​تجربه می‌شود. معامله گر نسبت به توانایی های تصمیم گیری خود کاملاً ناامید است و علاقه ای به انجام معاملات بیشتر ندارد.

بسیاری از معامله گران مستعد این احساسات و اشتباهات روانی هستند. خودآگاهی کلید پیشرفت است. برخی از معامله گران برای رهایی از اشتباهات احساسی خود نیاز به راهنمایی و کمک خوب از سایر معامله گران حرفه ای دارند، چنین معامله گرانی باید یک مربی مناسب را انتخاب کنند. داشتن یک مربی همچنین می تواند منحنی یادگیری شما را کاهش دهد و به ما کمک می کند از اشتباهات بزرگ جلوگیری کنیم.

همچنین بخوانید: تحلیل احساسات در بازار مالی

اگر بتوانیم روانشناسی بازار، عوامل عاطفی ما را که بر توانایی های تصمیم گیری ما تأثیر می گذارند درک کنیم و سپس بتوانیم واکنش خود را به آنها تغییر دهیم، با انجام آن، واقعاً می توانیم عملکرد بهتری در بازار داشته باشیم. اگر بتوانیم احساسات خود را درک کنیم، می توانیم تریدخود را به خوبی مدیریت کنیم.

برای آگاهی از دیگر مقالات روانشناسی ترید با آکادمی بیتریوم همراه باشید.