تورم چیست؟
تورم کاهش قدرت خرید یک ارز معین در طول زمان است. تخمین کمی از میزان کاهش قدرت خرید را می توان در افزایش میانگین سطح قیمت سبدی از کالاها و خدمات منتخب در یک اقتصاد در یک دوره زمانی معین منعکس کرد. افزایش سطح عمومی قیمت‌ها، که اغلب به صورت درصد بیان می‌شود، به این معنی است که یک واحد ارز عملاً کمتر از دوره‌های قبل خرید می‌کند.
تورم را می توان با کاهش تورم مقایسه کرد که زمانی رخ می دهد که قدرت خرید پول افزایش می یابد و قیمت ها کاهش می یابد.
تورم نرخی است که ارزش یک ارز در حال کاهش است و در نتیجه سطح عمومی قیمت کالاها و خدمات در حال افزایش است.
تورم گاهی اوقات به سه نوع طبقه بندی می شود: تورم تقاضا-کشش، تورم فشار هزینه و تورم داخلی.
رایج ترین شاخص های تورم مورد استفاده، شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) و شاخص قیمت عمده فروشی (WPI) هستند.
تورم را می توان بسته به دیدگاه فردی و نرخ تغییر مثبت یا منفی دید.
کسانی که دارایی های مشهود مانند دارایی یا کالاهای ذخیره شده دارند، ممکن است دوست داشته باشند تورم کمی را ببینند که ارزش دارایی های آنها را افزایش می دهد.
درک تورم
در حالی که اندازه گیری تغییرات قیمت تک تک محصولات در طول زمان آسان است، نیازهای انسان فراتر از یک یا دو محصول از این قبیل است. افراد برای داشتن یک زندگی راحت به مجموعه ای بزرگ و متنوع از محصولات و همچنین مجموعه ای از خدمات نیاز دارند. آنها شامل کالاهایی مانند غلات غذایی، فلز، سوخت، خدمات آب و برق مانند برق و حمل و نقل و خدماتی مانند مراقبت های بهداشتی، سرگرمی و نیروی کار هستند.
هدف تورم اندازه‌گیری تأثیر کلی تغییرات قیمت برای مجموعه متنوعی از محصولات و خدمات است و امکان نمایش یک ارزش واحد از افزایش سطح قیمت کالاها و خدمات در یک اقتصاد را در یک دوره زمانی مشخص می‌دهد.
با از دست دادن ارزش یک ارز، قیمت ها افزایش می یابد و کالاها و خدمات کمتری خریداری می کند. این از دست دادن قدرت خرید بر هزینه های عمومی زندگی برای عموم مردم تأثیر می گذارد که در نهایت منجر به کاهش رشد اقتصادی می شود. دیدگاه اجماع در میان اقتصاددانان این است که تورم پایدار زمانی اتفاق می‌افتد که رشد عرضه پول یک کشور از رشد اقتصادی پیشی بگیرد.
