دیکشنری ارز دیجیتال

ارز دیجیتال که به آن وجه نقد سایبری نیز گفته می شود، نوعی ارز است که به صورت فیزیکی در دسترس نیست و فقط به صورت دیجیتالی موجود می باشد و همچنین امکان انجام معاملات آنی و انتقال بدون مرز را فراهم می کند.

گروهی از ارزهای دیجیتال می باشند که از روش رمزنگاری برای حفظ امنیت اطلاعات استفاده می کنند. برخی از آنها به شکل متمرکز و برخی دیگر به صورت غیر متمرکز عرضه می شوند.

در این روش با استفاده از کدها از حریم خصوصی و اطلاعات خود به وسیله رمزنگاری محافظت می کنند. فقط شخصی که به اطلاعات دسترسی دارد توانایی خواندن و پردازش اطلاعات را دارد.

مهم ترین اصطلاح ارز دیجیتال، بلاک چین است که مانند یک دفتر دیجیتالی شناخته شده می باشد که در آن معاملات ثبت می شود. در اصل بلاک چین با ثبت و رمزنگاری اطلاعات امکان هک و تغییر اطلاعات را از دیگر افراد می گیرد.

اطلاعات تراکنش در بخش های متعدد بلاک های بلاک چین ذخیره می شود و هر بخش شامل بخشی از اطلاعات است. و هیچ نسخه ای از آن در یک جای خاص وجود ندارد و یک فناوری غیرمتمرکز است. جالب است بدانید که اطلاعات بلاک چین  به صورت رمزگذاری شده با همه کاربرها به اشتراک گذاشته می شود که به آن بلاک چین عمومی می گویند.

از شناخته شده ترین نوع بلاک چین، بلاک چین عمومی است که در آن دموکراسی وجود دارد. برای استفاده و ورود به این شبکه نیازی به مجوز نیست و هر شخص با یک کامپیوتر ساده و اتصال به اینترنت با داشتن نسخه کامل داده های شبکه می تواند یکی از نود ها باشد.

همانطور که از نام بلاک چین خصوصی پیداست، قابل استفاده در شرکت های خصوصی و یا سازمان های دولتی است و برای ثبت اطلاعات به کاربرده می شود. بلاک چین خصوصی غیر متمرکز نیست و برای ورود و دسترسی به اطلاعات و استفاده از آن نیاز به دریافت مجوز از مسئول مربوطه دارید.

یکی از بلاک چین های نیمه متمرکز، شبکه بلاک چین کنسرسیوم می باشد که مدیریت آن با سازمان ها است؛ هنگام همکاری و شراکت چندین شرکت یا سازمان با یکدیگر، کاربرد اصلی این بلاک چین مشخص می شود. تفاوت های میان قوانین الگوریتم اجماع و وظایف، در نودهای بلاک چین کنسرسیوم وجود دارد که توسط مدیران گروه مشخص می شود؛ کاربردهای این بلاک چین نسبت به بلاک چین عمومی بیشتر است، همچنین از نظر امنیت و مقیاس پذیری نیز برتری بالایی دارد.

ترکیب دو بلاک چین خصوصی و عمومی، بلاک چین هیبرد است که معایب کمتر و مزایای هر دو بلاک چین را دارا است؛ اجازه عضویت و فعالیت در این بلاک چین توسط مسئول کنترل کننده تعیین می شود.

توجه به این نکته ضروری است که این شبکه عمومی نیست و هرکسی اجازه ورود به آن را ندارد، تنها در زمان مشخصی مدیران شبکه اجازه می دهند که تراکنش ها و سایر فعالیت های انجام شده در شبکه، نمایش داده شوند یا نه. قوانین این بلاک چین با توجه به نیاز شبکه تغییر می کند و از 51 % حملات در امان است؛ حریم خصوصی نودها در این شبکه حفظ می شود و مقیاس پذیری بهتری در مقایسه با بلاک چین عمومی دارد.

فناوری کراس چین، یک راه موثر برای تسریع و راحتی بیشتر قابلیت همکاری بین شبکه های بلاک چین است. در این شبکه که قدمت زیادی ندارد، انتقال داده بین دو یا چند شبکه بلاک چین سریع تر شده و همچنین امکان تبادل داده را فراهم می کند.

در این روش کاربران بدون دخالت واسطه گرها با یک دیگر ارتباط برقرار می کنند و به اشتراک گذاری بلاک چین ها با شبکه مشابه می پردازند؛ آنها همچنین می تواند ارزش و داده را منتقل کنند. از مزایای این فناوری می توان به کارکرد آن بر اساس اصل اتمی اشاره کرد، که باعث سازگار شدن بین چندین بلاک چین پیوسته می شود.

همانطور که از نامش پیداست بلاک چین از بلاک هایی تشکیل شده است که تحت عنوان پایگاه داده ها از تمامی معاملات انجام شده می باشد؛ در نظر داشته باشید که هر بلاک دائمی و غیر قابل تغییر است.

در واقع، هر بلاک در بلاکچین مانند یک واحد ثبت اطلاعات عمل می‌کند که شامل اطلاعات تراکنش‌ها و اتصال بلاک‌ها به یکدیگر می باشد. حجم، تعداد تراکنش‌های داخل بلاک، زمان لازم برای ثبت بلاک و سایر جزئیات در بین بلاکچین‌های مختلف متفاوت است. رکوردهای ثبت شده در هر بلاک دائمی و غیر قابل تغییر است.

ارتفاع بلاک، تعداد بلاک‌های قبل از بلاک فعلی و مورد نظر در بلاک چین است. به عنوان مثال، ارتفاع 0 نشان دهنده اولین بلاک است که به آن بلاک پیدایش یا جنسیس نیز گفته می‌شود.

بلاک جستجوگر، موتور جستجویی است که برای یافتن ارزهای دیجیتال طراحی شده است. این ابزار به کاربران اجازه می‌دهد تا به راحتی اطلاعات مورد نیاز خود را درباره تراکنش‌ها، آدرس‌ها و سایر موارد مشابه را پیدا کنند. در واقع، جستجوگر بلاک قادر است اطلاعات مربوط به تمام تراکنش‌های صورت گرفته در یک بلاک چین را نمایش دهد.

استفاده از جستجوگر بلاک در شبکه بلاک چین، شفافیت اطلاعات را برای همه افراد در سراسر جهان فراهم می کند. تمام تراکنش های کوین اصلی و توکن های ساخته شده بر روی شبکه قابل رهگیری هستند. به اضافه، با استفاده از جستجوگر بلاک، می توان به طور جامع اطلاعات مختلفی در مورد آدرس های نگه دارنده ارز دیجیتال و وضعیت استخراج آن ها را به دست آورد.

وایت پیپر یا کاغذ سفید، یک گزارش است که توسعه دهندگان در آن جزئیات طرح یا سیستم خود را بیان می‌کنند و با استفاده از آن، هر پروژه ارز دیجیتال تکنولوژی خود را به عموم معرفی می‌کند. بخش اصلی وایت پیپر، شامل اهداف پروژه و مشکلاتی است که پروژه قصد حل آن‌ها را دارد. در این بخش، تیم پروژه با معرفی مشکل فعلی و توضیح تکنولوژی خود، راه حل ارائه شده برای حل مشکل را شرح می‌دهد.

وایت پیپر به مشکلات موجود که توسعه دهندگان با استفاده از رمزارز خود قصد حل آن‌ها را دارند، اشاره می‌کند. در واقع، یک وایت پیپر کارآمد دارای نقشه راه پروژه، اطلاعات اقتصادی درباره توکن یا کوین پروژه، تیم مدیریتی و سرمایه‌گذاران پروژه را دارا می باشد. علاوه بر این، وایت پیپر به عنوان نسخه مارکتینگ پروژه شناخته می‌شود و برای جذب عموم به پروژه استفاده می‌شود.

اطلاعات علمی پروژه به طور کامل در زردنامه که نسخه فنی و علمی وایت پیپر است،برسی می شود.

بیج پیپر (BeigePaper) که نسخه ساده شده از زرد نامه است و به منظور سهولت در فهم مبحث های علمی پیچیده، نگارش شده است.

LitePaper به عنوان نسخه ساده وایت‌پیپر شناخته می‌شود. اماباید بدانیم که بسیاری از پروژه‌های ارز دیجیتال فقط سفیدنامه و زردنامه منتشر می‌کنند.

به سازمانی که داده‌های مربوط به تراکنش‌ها و سایر موارد شبیه به آن را به‌صورت سازماندهی شده نگهداری می‌کند، دفتر کل مرکزی می گویند.

سیستمی که تمام اطلاعات مربوط به تراکنش‌ها و مقدار سرمایه‌ها را به صورت گسترده در آن ثبت می شود، دفتر کل توزیع شده نام دارد. در واقع، دفتر کل توزیع شده نسخه‌ای از دفتر کل ثبت تراکنش‌ها است که به شکل مشترک در دست همه کاربران می باشد و همگی با استفاده از آن توانایی حفظ امنیت اطلاعات را دارند. روش به کار رفته در دفتر کل توزیع شده منجر به افزایش امنیت و پایین آمدن خطر هک شدن آن می‌شود. در این تکنولوژی، دستکاری یا حذف اطلاعات بسیار سخت است و با ایجاد یک شبکه غیرمتمرکز از تاییدکنندگان تراکنش، امکان دسترسی به سامانه‌ای بدون نیاز به حضور نهادهای واسطه را دارا می باشد.

بسیاری از افراد برای تصمیم گیری از مکانیسم اجماع استفاده می کنند، برای مثال: تاریخچه تراکنش ها در بلاک چین، نیاز به بروزرسانی مداوم دارد تا موجودی کاربران و تراکنش های جدید را نمایش دهد. این سازوکار توسط کسانی که مسئولیت نگهداری از دفتر کل بلاک چین را دارند، اداره می شود تا در انجام تراکنش ها به اجماع برسند. در این شیوه افراد کاملا غریبه با یک دیگر به توافق می رسند، همچنین در این سازوکار مجازات مالی و پاداش دخیل است.

دستورالعمل‌ها در ریاضیات به صورت کدگذاری شده قرار می‌گیرند و با استفاده از نرم‌افزارهای کامپیوتری، می‌توانند نتایج مطلوب را تولید کنند. اصطلاح الگوریتم در بسیاری از مقالات علمی و در بحث‌های مربوط به نقاط ضعف و قدرت توکن‌ها  استفاده می‌شود.

به نوعی از مکانیسم اجماعی، الگوریتم اثبات کار می گویند .اثبات کار یا PoW الگوریتم اجماع اصلی در یک شبکه بلاکچین است. در بلاکچین، این الگوریتم برای تأیید معاملات، تولید بلوک‌های جدید و اضافه کردن آنها به زنجیره استفاده می‌شود. با وجود PoW ماینرها برای تکمیل معاملات در شبکه و دریافت پاداش با یکدیگر به رقابت می‌پردازند.

جایگزین الگوریتم اثبات کار، الگوریتم اثبات سهام است. این الگوریتم به منظور حل مشکلات الگوریتم اثبات کار ایجاد شده است. در الگوریتم اثبات سهام، به جای استخراج، باید در سیستم تعدادی سهم یا سکه داشته باشید. به عبارت دیگر، اگر 10 درصد سهم یا سکه داشته باشید، احتمال استخراج بلوک بعدی توسط شما نیز 10 درصد است.

برای اجرای محاسبات پیچیده رمزنگاری و حل چالش‌های پردازش، استخراج توان پردازش به میزان زیاد الزامی است. در الگوریتم اثبات کار، استفاده از توان زیاد برق برای اثبات کار ضروری است و به این علت، مفهوم اثبات سهام برای صرفه‌جویی در مصرف برق ایجاد شده است.

قرار دادی که بر بستر بلاکچین ایجاد میشود و کاملا غیر متمرکز میباشد

در شبکه همتا به همتا، کامپیوترها، خریداران و فروشندگان ارزهای دیجیتال بدون نیاز به واسطه یا سومین شخص، با یکدیگر در ارتباط هستند. در این شیوه، نیازی به وجود یک نهاد متمرکز برای بررسی تراکنش‌ها و اطلاعات وجود ندارد و اطلاعات به صورت مستقیم بین کاربران منتقل می‌شود.

سیستم‌های متمرکز مانند بانک‌ها، در زمان انجام تراکنش، ابتدا اطلاعات تراکنش به سرورهای مرکزی بانک ارسال می‌شود. سپس بانک، اطلاعات حساب طرف فرستنده و گیرنده را بررسی می‌کند، در صورتی که توانایی انجام تراکنش وجود داشته باشد، تراکنش تایید شده و مبلغ مورد نظر به حساب گیرنده واریز می‌شود.

در شبکه‌های متمرکز دیگر نیز همین روال برای انتقال داده‌ها استفاده می‌شود. به عبارت دقیق‌تر، در شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های دیگر، اطلاعات به همین روش منتقل می‌شوند. با این حال، توجه کنید که تأیید صحت این اطلاعات توسط یک سامانه غیرمتمرکز و با استفاده از کاربران در سرتاسر جهان انجام می‌شود. یکی از ویژگی‌های اصلی رمزارزها، این است که تراکنش‌های همتا به همتا با استفاده از آن‌ها قابل انجام است.

به دستگاه های خودپرداز بیت کوین، BTM می گویند.

سیستم مالی (Decentralized Finance) که به اختصار با نام DeFi شناخته می‌شود، شامل دارایی‌های دیجیتال، پروتکل‌ها، قرارداد‌های هوشمند و نرم‌افزار‌های غیرمتمرکزی است که روی فضای بلاک‌چین قرار دارند. در این سیستم، هر ابزار مالی از قبیل قراردادهای هوشمند یا DAO، برای دور زدن نیاز به واسطه و استفاده از فناوری بلاک‌چین طراحی شده‌اند و به دنبال ایجاد یک سیستم مالی غیرمتمرکز هستند.

تکنولوژی پشتیبانی ارز دیجیتال بیت کوین، الهام‌بخش اصلی سیستم DeFi است. با این تکنولوژی، این سیستم به نهادهای مختلف این امکان را می دهد تا نسخه‌ای از تاریخچه معاملات را ذخیره کنند، به طوری که از طریق این روش، دیگر هیچ تراکنشی توسط یک منبع مرکزی کنترل نخواهد شد.

دائو به عنوان یک اصطلاح پرکاربرد در دنیای ارزهای دیجیتال، به گروه های خودمختار و غیرمتمرکز که با نام (Decentralized Autonomous Organization) شناخته می‌شوند، اشاره دارد. این اصطلاح نشان دهنده یک الگوی مدیریتی در سازمان می‌باشد که در آن هر عضو، بدون در نظر گرفتن موقعیت یا سمت خاصی، دارای حقی یکسان در ایجاد تغییرات می‌باشد. در اصطلاح دائو، از قراردادهای هوشمند استفاده می‌شود که اکثر آنها روی بلاک چین اتریوم اجرا می‌شوند؛ با این حال، هر بلاک چین دیگری که از فناوری قراردادهای هوشمند استفاده کند، پذیرنده دانو است.

اصطلاح غیر متمرکز به معنای انجام معامله ارزهای دیجیتال به شکل همتا به همتا و بدون واسطه است. به عبارت دیگر، فروشنده و خریدار به‌طور مستقیم با یکدیگر تعامل دارند و نیازی به واسطه‌گری مانند سازمان وجود ندارد.

در سیستم بانکداری، انتقال وجه از حسابی به حساب دیگر توسط بانک واسطه‌ای که دسترسی به اطلاعات هر دو حساب دارد، صورت می‌گیرد. با این حال، در رمزارزها که بدون مرجع مرکزی عمل می‌کنند، این واسطه‌گری حذف شده و به همین دلیل، نسبت به ارزهای فیات(پول های دولتی یا وجه رایج کشورها) مانند دلار، ریال و دیگر روش‌های پرداختی، مزیت ویژه‌ای دارند. بنابراین مهم‌ترین ویژگی ارزهای دیجیتال مانند کوین و سایر رمزارزها، غیرمتمرکز بودن است.

به موسسه یا سازمانی که توسط فرد و یا گروهی مدیریت میشود، متمرکز می گویند.

وقتی یک تراکنش در دنیای ارزهای دیجیتال تایید می‌شود، این به این معنی است که شبکه آن را تایید کرده است. معیار تایید در صنعت ارز دیجیتال، بیانگر آن است که چه تعداد بلاک از هنگام اضافه شدن یک تراکنش بلاک چین گذشته است.

فرایند خرید و فروش ارز دیجیتال از یک صرافی و به دست آوردن سود از اختلاف قیمت آن در صرافی‌های دیگر، به عنوان آربیتراژ شناخته می‌شود. آربیتراژ در دنیای ارز دیجیتال، فرصت مناسبی برای کسب سود با کمترین ریسک را فراهم می‌کند. با توجه به تنوع صرافی‌ها و نوسانات قابل توجه در قیمت ارزهای دیجیتال، ممکن است آربیتراژ در این حوزه به راحتی قابل انجام باشد.

صرافی های غیر متمرکز توسط برنامه هایی مبتنی بر بلاک چین ایجاد شده اند، که به عنوان واسطه مالی بین خریداران و فروشندگان عمل می‌کنند. این صرافی‌ها با استفاده از الگوریتم‌های خودکار، این فعالیت را به صورت خودکار انجام می‌دهند.

در عملیات ماینینگ کامپیوترها با حل کردن مسائل ریاضی، تراکنش‌ها را تأیید و به شکل رمزنگاری شده ثبت میکنند. در نهایت، پس از تأیید درستی تراکنش، یک بلاک جدید به زنجیره بلاک‌های قبلی اضافه می‌شود. به این فرایند که توسط ماینر ها انجام میشود ماینینگ گفته میشود.

به تجهیزات و یا کامپیوتری که در الگوریتم اجماع کار، مشغول به تایید و ثبت تراکنش ها میباشند، ماینر گفته می شود که تعدادی رمزارز خاص را بر اساس توان محاسباتی خود به عنوان پاداش دریافت می کند.

استخراج یا ماینینگ بیت کوین توسط سخت افزارهای با ظرفیت ویژه صورت می گیرد، که مصرف برق بالایی دارد. بسیاری از اشخاص، تعداد بالایی از این دستگاه­ها در محیطی قرار می دهند، که این محل قرارگیری دستگاه‌ها به عنوان مزرعه استخراج شناخته می‌شود و فرایند استخراج را انجلم می دهند، که در صورت استخراج بیت کوین در آن، به آن Bitcoin Farm نامیده می‌شود.

هش به عنوان یک خروجی از اطلاعات ورودی شناخته می‌شود؛ الگوریتم هش قادر است تا اطلاعات ورودی را با هر اندازه‌ای دریافت کند و خروجی آن را با اندازه ثابت تولید کند. هش معمولا به عنوان اثر انگشت دیجیتال نامیده می‌شود، زیرا با استفاده از تابع هش، یک اثر انگشت برای داده‌ها تولید می‌شود. فرایند هش به صورت یکطرفه و خطی است و نمی‌توان با استفاده از هش به داده‌های ورودی اصلی دست پیدا کرد. لازم به ذکر است که هش بیت کوین ۶۴ رقم دارد و با صفر شروع می‌شود.

توان تولید کامپیوتر کاربران با استفاده از از نرخ هش نشان داده می شود و بیان کننده سرعت انجام عملیات استخراج است. استخراج نرخ هش یکی از مهم ترین فاکتورهای انتخاب دستگاه می باشد.

یکی شکل های رایج کیف پول های گرم ، کیف پول نرم افزاری است که بر روی دستگاه های هوشمند نصب میشود. تراست والت نمونه ای از کیف پول­های نرم افزاری است.

یکی دیگر از أنواع کیف پول ارز دیجیتال، کیف پول گرم است که به صورت آنلاین قابل دسترسی است. آنها به اینترنت اتصال دارند. همچنین می توانند برنامه موبایل یا یک برنامه تحت وب باشند. این کیف پول نسبت به دیگر کیف پول امنیت پایین تری دارد، زیرا هکرها ممکن است به طور غیرقانونی با اتصال به اینترنت به آن دسترسی پیدا کنند. این کیف پول برای افراد فعال در ترید ارز مناسب است ولی برای استفاده طولانی مدت طراحی نشده و کارآمد نمی باشد.

نوعی کیف پول برای ارزهای دیجیتال، کیف پول سرد است که کاربران به صورت آفلاین به آن دسترسی دارند. در این صورت، دسترسی آنلاین به رمزارزها وجود ندارد و بنابراین امنیت آن بالاتر است. در واقع، کیف پول‌های سرد نسبت به کیف پول‌های گرم، سطح امنیت بالاتری دارند؛ زیرا هکرها برای دستیابی به کیف پول کاربران، نیاز به دسترسی فیزیکی دارند. لازم به ذکر است که نگهداری آفلاین ارزهای دیجیتال در کیف پول‌های سرد، هزینه بالاتری نسبت به روش‌های گرم یا آنلاین دارد.

یکی از اصطلاحات رایج در دنیای کریپتوکارنسی ها، کیف پول ارز دیجیتال است. کاربران به وسیله آن می توانند ارزهای دیجیتال خود را ذخیره کنند.

اصطلاح “نهنگ” به اشخاصی اطلاق می‌شود که تراکنش‌های بزرگی در بازار ارز دیجیتال انجام می‌دهند و مقدار زیادی پول را برای خرید رمزارز، سهام یا هر نوع دارایی دیگر در اختیار دارند. نهنگ‌ها به عنوان سرمایه‌گذاران حرفه‌ای، به آینده یک ارز دیجیتال خوش‌بین هستند و چنین سرمایه‌گذاران را هم نهنگ گاو (صعود کننده) می‌نامند. استفاده از استراتژی‌های نهنگانه تأثیر قابل توجهی بر بازار ارز دیجیتال دارد و این تأثیرات ممکن است مثبت یا منفی باشد. لازم به ذکر است که قدرت خرید نهنگان ممکن است منجر به نوسانات شدید در بازار شود.

جهت انجام شدن تراکنش در شبکه رمزارزها، کاربران می‌بایست هزینه‌ای را به عنوان تایید تراکنش پرداخت نمایند. این هزینه‌ها بستگی به وضعیت و ترافیک شبکه دارند و در صورت تمایل به تأیید سریع‌تر تراکنش، کاربران مجبور خواهند بود مبلغ بیشتری را به عنوان کارمزد پرداخت نمایند.

هنگامی که تراکنش جدیدی انجام می‌شود در شبکه، اعتبار و صحت تراکنش ها توسط ماینرها بررسی و تأیید می شود. جهت صورت گرفتن تراکنش کاربران، تاییدیه‌ های موردنیاز حتما باید از شبکه دریافت شوند.

هنگامی که ماینرها تراکنش هر بلاک را تایید می کنند، باعث بسته شدن بلاک و اضافه شدن آن به زنجیره بلاک قبلی است. در عوض کار انجام شده توسط این ماینرها در شبکه بلاک چین، به آن ها رمزارز پاداش می دهند.

وقتی چندین ماینر تلاش می‌کنند تا با ترکیب قدرت محاسباتی خود، معاملات لازم برای ایجاد یک بلوک جدید در زنجیره را انجام دهند، آن‌ها در واقع در یک استخر استخراج قرار دارند. بر اساس سطح مشارکت آن‌ها در استخر، پاداش این ماینرها بین اعضای استخر تقسیم خواهد شد. علت اصلی حضور در استخر استخراج ارز دیجیتال، افزایش شانس بدست آوردن هش‌های موفق است.

اصطلاح استخراج ابری به معنای پرداخت مبلغی به یک شرکت استخراج کننده ارزهای دیجیتال بدون داشتن تجهیزات شخصی برای استخراج استفاده می‌شود. در این روش، شخص مبلغی را به صورت ماهانه پرداخت می‌کند و شرکت به جای او فعالیت استخراج را انجام می‌دهد. سود حاصل از استخراج ابری کمتر از استخراج مستقیم است و خطر ضرر کردن نیز وجود دارد. با این حال، هزینه‌های مربوط به تجهیزات، نگهداری، برق و سایر عوامل با استفاده از این روش حذف می‌شوند.

یکی از اصطلاحاتی است که در صرافی‌های ارز دیجیتال با آن روبه‌رو می‌شوید استاپ لیمیت یا (Stop Limit) است و این امکان را ایجاد می‌کند تا هر کاربربا استفاده از سفارش گذاری معامله خود را مدیریت کند.

عبارت (Decentralized Application) که مخفف آن dApp است. این نوع برنامه‌نویسی بر پایه منابع باز توزیع شده ساخته شده و در شبکه بلاکچین با روش همتا به همتا (P2P) کار می کند. این برنامه‌ها شباهت‌هایی با سایر برنامه‌های نرم افزاری دارند، که به صورت P2P در تلفن همراه یا وب سایت پشتیبانی می‌شوند، اما با مزایای امنیتی و شبکه‌ای که از پروتکل بلاک‌چین بهره می‌گیرند، متمایز می‌شوند.

برنامه dApp به صورت غیرمتمرکز عمل می‌کند به این معنی که زمانی که توسعه‌دهنده کد این برنامه را منتشر می‌کند، سایر افراد نیز می‌توانند بر اساس آن برنامه جدیدی بسازند. این نوع برنامه‌ها، شامل انواع مختلفی از برنامه‌های غیرمتمرکزی می‌شوند، مانند برنامه‌های مالی، بازی‌ها، مرور وب و رسانه‌های اجتماعی و توسعه پیدا می کنند.

برای محاسبه این ارزش، از ضرب قیمت فعلی رمزارز در تعداد کل رمزهایی که در گردش قرار دارند استفاده می‌شود. ارزش بازار شامل ارزش نقدی رمزارز می‌شود. رتبه‌بندی رمزارزها براساس ارزش بازار آن‌ها صورت می‌گیرد. برای بررسی رتبه و ارزش بازار رمزارز مورد علاقه‌تان، می‌توانید به وب‌سایت CoinMarketCap بروید. برای مثال، در حال حاضر بیت کوین در رتبه یک میان سایر رمزارزها قرار دارد.

به کوین یا توکن هایی که برای عموم قابل دسترسی است؛ عرضه در گردش یا سرمایه در گردش گفته می‌شود.

تعداد کل توکن‌هایی را که در حال حاضر وجود دارند، ازجمله توکن‌های در دسترس عمومی (در گردش) و همچنین توکن‌هایی که از طریق برخی ابزارها قفل‌شده‌اند را توصیف می‌کند.

خالق ارز دیجیتال بیت کوین، ساتوشی ناکاموتو نام دارد و هویت این فرد در حال حاضر نا معلوم میباشد.

ساتوشی ناکاموتو نام خالق بیت کوین است و ساتوشی به کوچک‌ترین واحد بیت کوین اطلاق می‌شود. هر بیت کوین را می‌‌توان به 100 میلیون ساتوشی تقسیم کرد و هر ساتوشی را یک صد میلیونم بیت کوین نامید.

ارز رایج و قانونی یک دولت یا کشور همانند ریال یا درهم

توکن ها در اصل نوع دوم رمزارزها به حساب می آیند. توکن‌ها در واقع رمزارزهایی هستند که دارای بلاک چین اختصاصی خود نمی باشند و بر روی بلاک چین های دیگر با استفاده از قراردادهای هوشمند ساخته می‌شوند.

رویدادی که در آن یک پروژه بلاک چین توکن ها یا سکه های رایگان را در جامعه توزیع می کند.

پروژه ای که با هدف استفاده به عنوان ارز دیجیتال راه اندازی شد اما شکست خورده و دیگر ارزشی ندارد

یک ارز دیجیتال که هیچ ارزش ذاتی ندارد و برای اهداف رسانه های اجتماعی یا برای شوخی و تمسخر استفاده می شود.

برای افت شدید ارزش بازار، نابود شدن کل دارایی و همچنین برای توصیف خسارت مالی شدید از این اصطلاح استفاده می شود.

اصطلاحی تحقیرآمیز برای توصیف ارزهای رمزپایه ای که از نظر ارزش ضعیف هستند و احتمال شکست آنها وجود دارد.

مخفف توکن های غیر قابل تعویض. دارایی های دیجیتالی که منحصر به فرد هستند و نمی توان آنها را با اقلام عمومی مانند سکه یا الماس جایگزین کرد

رمزارزهایی که بعد از ظهور بیت کوین به وجود آمده‌اند، با نام آلت کوین شناخته می‌شوند، این اصطلاح به تمامی ارزهای دیجیتالی اطلاق می‌شود که پس از بیت کوین ابداع شده‌اند. واژه آلت کوین به‌معنای «بیت کوین جایگزین» یا «سکه جایگزین بیت کوین» استفاده می‌شود و در حال حاضر تقریباً نزدیک به ۹۰۰۰ نوع ارز دیجیتالی آلت کوین موجود است.

فصل آلت کوین مربوط به دوره‌ای است که در آن، قیمت ارزهای دیجیتال (آلت کوین ها)، به نسبت بیت کوین، رشد بیشتری داشته باشند. این دوره به عنوان آلت سیزن شناخته می‌شود که دوره‌ای کوتاه است که در آن ارزهای دیجیتال به جز بیت کوین ارزش خود را افزایش می‌دهند و این عامل باعث افزایش قابل توجه و سریع قیمت‌ این ارزها می‌شود.

استیبل کوین های زیادی در دنیای ارز دیجیتال موجود هستند که به وسیله طلا و جواهر، دلار و یورو یا حتی ارزهای دیجیتال معتبر، مانند بیت کوین، تأمین شده‌اند. در این راستا، پیشنهاد می‌دهیم قبل از سرمایه‌گذاری در استیبل کوین‌ها، با مفهوم استیبل کوین‌ها آشنا شوید.

اصطلاح سوزاندن در این حوزه به معنای حذف دائمی تعدادی توکن درحال گردش است. برای انجام این کار، معمولا توکن‌های مورد نظر به آدرس کیف پول غیر قابل بازیابی منتقل می‌شوند. با این کار، آدرس خصوصی از بین می‌رود و دیگر نمی‌توان از آن برای برداشت استفاده کرد.

عرضه اولیه کوین یا توکن، اولین پیشنهاد برای خرید و فروش عمومی توکن ها یا دارایی های دیجیتال برای یک پروژه بلاک چین تازه متولد شده است.

پدیده پامپ و دامپ در دنیای رمزارزها به این معناست که برخی سرمایه‌گذاران با تبلیغات و اخبار دروغین، قیمت رمزارزها را به صورت مصنوعی افزایش یا کاهش می‌دهند. در پامپ، سرمایه‌گذاران با خرید رمزارز در قیمت پایین، تقاضا را افزایش می‌دهند و با تبلیغات، قیمت را بالا می‌برند. سپس، به دیگران اعلام می‌کنند که اکنون بهترین زمان برای خرید است و تقاضا برای آن رمزارز زیاد می‌شود. در نهایت، سرمایه‌گذاران سودجو ارزهای خود را در بالاترین قیمت به فروش می‌رسانند. در دامپ، قیمت رمزارزها کاهش پیدا می‌کند و افراد بی تجربه بخشی از سرمایه خود را در این بازار از دست می‌دهند.

ابزاری برای درک عرضه و تقاضای ارز دیجیتال در یک لحظه معین، نمودار عمق بازار نامیده می‌شود. این نمودار، درخواست‌های خرید و فروش را بر روی خطوط مجزا به نمایش می‌گذارد و به معامله‌گران کمک می‌کند تا با بررسی حجم عرضه و تقاضا در قیمت‌های مختلف، تصمیم‌گیری بهتری درباره معاملات خود داشته باشند. این نمودار دارای دو حالت تجمعی و غیر تجمعی است و برای طیف وسیعی از قیمت‌ها قابل استفاده است.

ترس از از دست دادن (FOMO) یک عبارت است که به افرادی گفته می‌شود که به دلیل ترس از از دست دادن فرصت‌های احتمالی و با توجه به هیجان و اقدامات احساسی، تصمیم به خرید می‌گیرند تا با سایر سرمایه‌گذاران رقابت کنند. این عبارت به ارزهای دیجیتال محدود نمی‌شود و در واقع هر نوع سرمایه‌گذاری را شامل می‌شود. هنگامی که فرد سهم یا دارایی را نخریده و قیمت آن بالا می‌روید، احساس عقب ماندن نسبت به دیگران را تجربه می‌کند که به آن FOMO گفته می‌شود. در کل، هر گونه هیجان چون تاثیر منفعل بروز قطعات بالای قيمت، باعث شده است كه سرمایه گذار در تصميمات خود غير صحيح عمل كند، FOMO نامیده می‌شود.

در بازار ارزهای دیجیتال این اصطلاح به کار می‌رود تا شرایطی را توصیف کند که در آن ارز دیجیتال به حداکثر قیمت خود رسیده باشد. این اصطلاح مخفف عبارت “all time high” است و به معنی افزایش قیمت ارز و رمزارزها را می دهد. هنگامی که یک ارز دیجیتال به رکورد جدید در تاریخ خود برسد، از این اصطلاح به کار برده می شود.

این اصطلاح در برابر اوج قیمت بی سابقه است و از جمله all time low گرفته شده، هنگامی که ارزش ارزدیجیتال به پایین ترین مقدار خود در طول تاریخ برسد از این عبارتا ستفاده می شود.

فرآیند تخلیه مقادیر زیادی کوین به یکباره در صرافی ها که قیمت ها را پایین می آورد زیرا عرضه بیشتر از تقاضا برای آن ارز دیجیتال خاص است

فرآیند خرید مقادیر زیادی کوین به یکباره در صرافی ها که قیمت ها را بالا می آورد زیرا تقاضا بیشتر از عرضه برای آن ارز دیجیتال خاص است

اصطلاح “TO THE MOON” در اخبار رشد بسیار بالای یک دارایی به کار می رود. در واقع، این اصطلاح برای توصیف روند صعودی قوی یک ارز دیجیتال در بازار استفاده می‌شود. برخی افراد معتقدند که “TO THE MOON” به رشد زیاد ارزش ارزهای دیجیتال در زمان نزدیکی اشاره دارد.

برای افت شدید ارزش بازار، نابود شدن کل دارایی و همچنین برای توصیف خسارت مالی شدید از این اصطلاح استفاده می شود.

افرادی که همواره نگران قیمت ارزها هستند و پیش‌بینی می‌کنند که قیمت‌ها به سمت پایین حرکت خواهند کرد، در اصطلاحات ارز دیجیتال با نام “خرس” شناخته می‌شوند. این اصطلاح به شرایط نزولی بازار اشاره دارد و زمانی استفاده می‌شود که سرمایه‌گذاران به شرایط بازار اعتماد ندارند. به عنوان مثال، بازار خرسی یا (Bear Market)  به معنی بازار نزولی و رو به پایین می باشد.

وقتی که ارزش سهام بازار موقتا افت پیدا می کند، بعضی از سرمایه گذرارن اشتباها سیگنال هایی را میگیرند، که در آن قیمت های جعلی و ساختگی به کاربران نمایش داده می شود. در اصل آنها بیانگر ادامه روند نزولی بازار هستند و با فروش سهم خود دچار ضرر می شوند. در این وضعیت برای کسانی که دچار این شرایط شده  اند، اصطلاح تله خرسی یا (Bear Trap) به کار می رود.

توکن ها یک واحد دیجیتالی است که امکان استفاده از سیستم رمز گذاری را فراهم می کنند یا به عبارتی می توان گفت، توکن ها گواهی دیجیتال یک دارایی هستند.

تله گاوی، همانند تله خرسی، در تحلیل تکنیکال به وجود می‌آید و نشان دهنده سیگنال اشتباه است. اما تفاوت آن با تله خرسی در این است که در تله گاوی، روند نزولی بازار از دید سرمایه‌گذاران پنهان می‌ماند و آن‌ها به اشتباه فکر می‌کنند که بازار به حالت صعودی خود برگشته است. به همین دلیل، کاربران بدون آگاهی از سیر نزولی قیمت‌ها، به معاملات خود ادامه می‌دهند که در بسیاری از موارد متضرر می شوند.

کیف پول سخت‌افزاری، یک وسیله فیزیکی است که شباهت زیادی به USB دارد و کار آن ذخیره اطلاعات نرم افزاری در خود است. این نوع کیف پول‌ها به عنوان امن‌ترین روش برای نگهداری رمزارزها شناخته می‌شوند. یک نمونه از کیف پول سخت‌افزاری، لجر نانو اس است.

کیف پول کاغذی، کیف پولی است که رمز کیف پول (کلید خصوصی) روی یک سند فیزیکی ذخیره می شود.

اصطلاح “ذخیره‌سازی سرد” به معنای استفاده از کیف پول سخت‌افزاری یا کیف پول کاغذی می باشد. این روش برای نگهداری آفلاین توکن‌های ارزهای دیجیتال استفاده می‌شود. در ارزهای دیجیتال هدف سرمایه گذاران برای استفاده از ذخیره‌سازی سرد، جلوگیری دسترسی هکرها به دارایی‌های آن‌ها به وسیله راه های سنتی می باشد.

به رشته از حروف و اعداد، آدرس کیف پول می گویند که به عنوان شماره حساب برای معاملات رمزنگاری شده استفاده می‌شود. هر کوین دارای یک آدرس منحصربه‌فرد است، که نشان می‌دهد در بلاک چین قرار دارد و به صورت عمومی این آدرس‌ها می‌توانند منتشر شوند. آدرس کیف پول، نوعی موقعیت مکانی است که داده‌ها در آن ذخیره می‌شوند و هر تغییر در آن ثبت می‌شود. برای خرید و فروش بیت کوین و سایر رمزارزها اطلاعاتی مورد نیاز است، که این اطلاعات مورد نیاز جهت دسترسی، شامل آدرس کیف پول می شود و در اختیار دیگران قرار می گیرد. البته در صورت نیاز به انجام تراکنش در شبکه، ممکن است از یک آدرس منحصربه‌فرد و جدید استفاده شود.

آدرس کیف پول منحصر به فرد، به نام کلید عمومی شناخته می شود؛ که دارای رشته ای از حروف و اعداد می باشد. عملکرد آن مشابه شماره حساب بانک است و جهت دریافت رمزارز به کار می رود.

کلید خصوصی، به رشته ای از اعداد و حروف گفته می‌شود که برای دسترسی به کیف پول کاربران مورد استفاده قرار می گیرد. این کلید، رمز عبور کیف پول ارزها می باشد و باید از آن مراقبت شود. ضرورت این کلید، در زمان برداشت و یا فروش است، استفاده از این کلید؛ به عنوان یک امضای دیجیتال در نظر گرفته می‌شود.

وقتی یک معامله در شبکه بلاک چین انجام می‌شود، معامله با استفاده از کلید خصوصی کاربر امضا می‌شود که رمزنگاری شده است و به کاربران اجازه می‌دهد تا مالکیت خود را اثبات کنند. محاسبه امضای دیجیتال توسط  فرایند رمزنگاری انجام می شود، که با استفاده از داده‌ها و یک کلید خصوصی، که فقط صاحبش آن را تعیین می‌کند مشخص می شود. در جهان واقعی، گیرنده پیام نیاز دارد که به طور قطع بداند پیام به فرستنده تعلق دارد و فرستنده نتواند منشأ پیام را تکذیب کند.

هر ولت یا کیف پول دیجیتالی به کاربران 12 یا 24 کلمه را به عنوان کلید های خصوصی میدهد، که تنها روش دستیابی به دارایی  کیف پول میباشد

فرآیندی که در طی آن کاربران رمزارز جدید دریافت یا به شخص دیگری ارسال می‌شوند، به عنوان تراکنش رمزارز شناخته می‌شود. هر تراکنش در معاملات ارزهای دیجیتال دارای یک شناسه منحصربه‌فرد است. این شناسه‌ها برای پیگیری و بررسی وضعیت تراکنش‌ها استفاده می‌شوند و با سایر تراکنش‌ها تفاوت دارند.

نوعی سفارش محدود که بدون تعیین قیمتی که باید در آن اجرا شود، انجام می شود و قیمت همان لحضه را در بر دارد

اصطلاح “احراز شناخت مشتری” (Know Your Customer) به معنای قوانینی است که بر اساس آن، فروشنده موظف است اطلاعات کاملی درباره هویت خریدار داشته باشد. این اطلاعات برای تایید و احراز هویت کاربران مورد استفاده قرار می گیرد و در تراکنش‌های با حجم بالا واجب می باشد.

یک تغییر جزئی در پروتکل رمزارز موردنظر در سافت فورک ایجاد می‌شود که این تغییر، در مقایسه با نسخه‌های قبلی سازگار می باشد.

به تغییرات اساسی در پروتکل رمزارز هارد فورک گفته می شود که در واقع باعث تبدیل آن به دو ارز متفاوت می‌شود. نسخه جدید با نسخه‌های قبلی در هارد فورک، سازگار نمی‌باشد؛ به عنوان مثال، بیت کوین کش (فورک بیت کوین) یکی از تغییرات آن است که حجم بلاک‌ها را افزایش می‌دهد. هنگامی که برخی از ماینرها تصمیم می‌گیرند قوانین جدید را برای رمزارز خود اعمال کنند هارد فورک رخ می دهد. افرادی که با این تغییرات موافق هستند، به فورک جدید ملحق می شوند. همچنین، افرادی که با تغییرات جدید مخالفت دارند، می توانند از نسخه قبل استفاده کنند.

حداکثر تعداد کوین یا توکن هایی که از زمان شروع پروژه تا آخرین دوره تولید، ایجاد می شوند.

برای دستیابی به اجماع و تایید و ثبت تراکنش‌ها در بلاک چین، باید تراکنش مورد تأیید حداقل 51 درصد از کاربران شبکه باشد. اگر شخص یا گروهی بتواند 51 درصد قدرت شبکه را کسب کند، با استفاده از این قدرت می‌تواند تراکنش‌های مورد نظر خود را در شبکه به وجود آورد و در اطلاعات قبلی تغییراتی ایجاد کند. در شبکه‌های با الگوریتم (Proof of Work) یا اثبات کار، بایستی 51 درصد توان پردازش شبکه جمع‌آوری شود؛ اما در شبکه‌های (Proof of Stake) یا اثبات سهام، نیاز به دست‌آوردن 51 درصد توکن‌های بلاکچین می باشد.

به تجهیزات لازم برای استخراج رمزارزها ریگ استخراج یا ماینینگ ریگ گفته می‌شود. ممکن است ریگ‌های استفاده شده در فرایند استخراج تخصصی باشند، یا به کامپیتور شخصی اختصاص داشته باشند.