Rollup رول آپ ها ساختارهایی هستند که به عنوان راهی برای مقیاس بندی ظرفیت اتریوم برای پردازش تراکنش ها و داده ها طراحی شده اند. آنها دسته‌ای از وظایف را گروه‌بندی می‌کنند و آنها را خارج از زنجیره محاسبه می‌کنند و نتیجه این تراکنش‌ها را در اتریوم ارسال می‌کنند و اجازه می‌دهند داده‌های بیشتری در L1 (لایه یک اتریوم) انباشته شوند. ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، از سال 2020 به‌عنوان بخشی از آینده مقیاس‌پذیری اتریوم، برنامه‌ریزی ها را تتسریع کرده و با پیشنهاد دنک شاردینگ Danksharding، نقشه راه مقیاس پذیری آن یعنی متمرکز بر جمع‌آوری را دنبال می کند.
جمع آوری و مشکل مقیاس پذیری
اتریوم، یکی از نسل اول بلاک چین های فعال قراردادهای هوشمند است، که به دلیل توانایی های محدودش برای پردازش تراکنش ها و داده ها، با مشکل مقیاس پذیری مواجه شده است. در لایه پایه خود، اتریوم می تواند تقریباً 15 تراکنش در ثانیه (TPS) را پردازش کند که در مراحل اول کافی بود اما اکنون با توجه به محبوبیت بلاک چین کافی نیست و باعث ایجاد مشکلاتی شده است.
رول آپ ها چگونه کار می کنند؟
Rollup رول آپ ها با برداشتن بخشی از بار بلاک چین خارج از زنجیره، در حالی که ارتباط خود را با زنجیره مادر (در این مورد، اتریوم) حفظ می کنند، به این مشکل کمک می کنند. Rollup ها اجازه می دهند پردازش به صورت خارج از زنجیره اجرا شود و فقط یک نتیجه ساده را به زنجیره اصلی باز می گرداند. این امر به دو هدف دست می یابد: اجازه می دهد تا داده های بیشتری در زنجیره توسط مجموعه های دیگر پست شود و امکان پردازش تراکنش های بیشتری را با هزینه کمتر، البته با معاوضه امنیتی و عدم تمرکز، فراهم می کند.
آنها را rollup می نامند زیرا بیشتر آنها از تکنیک های فشرده سازی برای “قرار دادن” گروهی از تراکنش ها استفاده می کنند و تنها داده های لازم را به زنجیره اصلی ارسال می کنند. در حالی که این بدان معنی است که اگر خروجی داده بزرگ باشد، زنجیره والد همچنان محدود خواهد بود، اما به دلیل فشرده سازی ذکر شده همچنان کمک می کند.
به گفته ویتالیک بوترین، یکی از بنیانگذاران اتریوم، یک انتقال توکن لایه پایه اتریوم ERC20 حدود 45000 گاز هزینه دارد، در حالی که انتقال توکن ERC20 در یک مجموعه، 16 بایت فضای روی زنجیره اتریوم اشغال می کند و کمتر از 300 گاز هزینه دارد. همچنین، انتقال قرارداد هوشمند mainnet به یک مجموعه بدون تغییرات زیاد نیز امکان پذیر است.
انواع مختلف رولاپ ها
بسته به رویکردی که هر یک برای اعتبارسنجی داده‌های خود اتخاذ می‌کند، مجموعه‌ها را می‌توان به دو گروه اصلی طبقه‌بندی کرد:
جمع بندی های خوش بینانه همیشه فرض می‌کنند که تراکنش ها انجام‌شده و پیشنهادی معتبر هستند و از کاربران دعوت می‌کنند تا برای اثبات خلاف آن، مدرک تقلب ارائه کنند. اگر اختلافی وجود داشته باشد، برای طرفی که داده ها را به زنجیره اتریوم ارسال کرده است، یک ضد تقلب در نظر گرفته می‌شود و بازنده با کاهش وجوه خود جریمه می‌شود. Optimism، Arbitrum و Base مجموعه های خوش بینانه هستند.
مجموعه‌های ZK به اثبات های رمزنگاری که توسط یک قرارداد هوشمند در بالای شبکه اتریوم تأیید شده است، متکی هستند. این شواهد اعتبار در هر دسته از تراکنش ها به روزرسانی می شوند و در مقایسه با خواهر و برادر خوش بین آنها به راحتی قابل تأیید هستند. این امر Zk-rollup ها را ارزان تر از مجموعه های خوش بینانه می کند. Loopring و Zksync بخشی از این گروه هستند.
نقشه راه جمع آوری محور
طرح‌های مقیاس‌پذیری اتریوم شامل راه‌حل L1 مبتنی بر اشتراک گذاری بود، به این معنی که داده‌ها به صورت موازی تقسیم و پردازش می‌شوند تا امکان تراکنش‌های بیشتر با کارمزد تراکنش‌های کمتر فراهم شود. با این حال، این طراحی جایگزین یک رویکرد تقسیم‌بندی محوری به نام dankharding شده است که در آن زنجیره اصلی گسترش می‌یابد تا داده‌های بیشتری گنجانده شود و به جمع‌آوری‌ها اجازه می‌دهد تا از این فضا استفاده کنند.
این نتیجه، پیشنهاد مقیاس‌پذیری مبتنی بر جمع آوری ویتالیک بوترین است که به دنبال تبدیل اتریوم به «یک قطعه اجرایی با امنیت بالا است که همه پردازش می کنند، به علاوه یک لایه در دسترس بودن داده مقیاس پذیر». بوترین تخمین می‌زند که اگر همه پروتکل‌ها و تراکنش‌ها به rollup منتقل شوند، اتریوم می‌تواند به 3000 TPS برسد.
با این حال، با پیشرفت‌های آتی ناشی از پیاده‌سازی EIP-4844 (پرتو-دانک‌شاردینگ)، که به مجموعه‌ها اجازه می‌دهد تا داده های بیشتری را به زنجیره مادر ارسال کنند و بازار هزینه ای جداگانه ایجاد کند، ظرفیت اتریوم می‌تواند با حداکثر تئوری 10000 TPS به اوج برسد.
نظر شما در مورد rollup ها و اهمیت آنها برای مقیاس پذیری اتریوم چیست؟ نظرات خود را در بخش دیدگاه ها با آکادمی بیتریوم به اشتراک بگذارید
