تفاوت بین بیت کوین و اتریوم

بیت کوین (BTC) و اتریوم (ETH) مسلماً دو ارز دیجیتال محبوب هستند و به رشد این بخش کمک زیادی کرده اند. بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که ایجاد شد و به عنوان طلای دیجیتال یا “طلا 2.0” دیده می شود، در حالی که اتریوم را می توان به عنوان یک کامپیوتر غیرمتمرکز برای جهان دید.

بیت کوین به عنوان طلای دیجیتال دیده می شود زیرا مانند فلز گرانبها کمیاب و بادوام است، اما می توان آن را به راحتی ذخیره و تقسیم کرد. اتریوم به عنوان یک رایانه غیرمتمرکز برای جهان در نظر گرفته می شود زیرا از این شبکه برای اجرای برنامه های غیرمتمرکز (DApps) استفاده می شود، به این معنی که برنامه هایی که تحت کنترل یک مرجع مرکزی نیستند.

این مقاله را مطالعه کنید : استخراج بیت کوین بهتر است یا اتریوم ؟

وقتی با معیارهای مختلف اندازه گیری می شود، بیت کوین و اتریوم دو ارز دیجیتال برتر هستند. این معیارها شامل ارزش بازار، آدرس های کیف پول منحصر به فرد و حجم معاملات در صرافی های ارزهای دیجیتال است. ارزش بازار یا ارزش بازار به کل ارزش دلاری عرضه در گردش یک ارز دیجیتال اشاره دارد. آدرس‌های کیف پول به رشته‌های منحصربه‌فردی از کاراکترها اشاره دارد که معادل حساب‌های موجود در شبکه یک ارز دیجیتال را نشان می‌دهند.

هر دو بیت‌کوین و اتریوم شباهت‌های مشترکی دارند: آنها دارایی‌هایی هستند که بر اساس یک دفتر کل توزیع شده عمومی به نام بلاک چین هستند و می‌توانند در کیف پول‌های دیجیتال ذخیره شوند، از رشته‌های الفبای عددی به عنوان آدرس استفاده کنند و در صرافی‌های ارزهای دیجیتال معامله می‌شوند.

پیشنهاد آکادمی بیتریوم : تماشای ویدیو اطلاعات کم یاب از بیت کوین و اتریوم

هر دو BTC و ETH ارزهای دیجیتال غیرمتمرکز هستند، به این معنی که توسط بانک های مرکزی یا سایر مقامات مالی صادر یا تنظیم نمی شوند. در عوض، آن‌ها به رایانه‌هایی متکی هستند که نسخه‌های شبکه‌های خود را اجرا می‌کنند که به عنوان گره‌ها شناخته می‌شوند تا اطمینان حاصل کنند که همه شرکت‌کنندگان شبکه در یک صفحه هستند.

تفاوت های مهمی بین هر دو ارز دیجیتال وجود دارد. این تفاوت ها آنها را متمایز می کند و به بحث های مختلفی منجر شده است که در آن برخی استدلال می کنند BTC و ETH رقبا هستند. در واقعیت، آنها ممکن است مکمل یکدیگر باشند زیرا اهداف متفاوتی را دنبال می کنند. بیت کوین ممکن است به عنوان ذخیره ارزش مورد استفاده قرار گیرد، در حالی که از اتریوم برای تعامل با برنامه های ساخته شده بر روی بلاک چین اتریوم استفاده می شود. در یک سبد، BTC ممکن است برای حفظ ارزش و به عنوان یک پناهگاه امن مورد استفاده قرار گیرد، در حالی که ETH می تواند برای دسترسی به خدمات مالی غیرمتمرکز (DeFi) استفاده شود. پناهگاه امن دارایی است که انتظار می رود ارزش آن در طول رکود بازار حفظ شود یا افزایش یابد.

بیت کوین (BTC) چیست؟

بیت کوین اولین ارز دیجیتالی بود که راه اندازی شد و مستقل از هر مرجع مرکزی کار می کرد. اولین بلوک داده در زنجیره بلوکی آن، که به بلوک پیدایش معروف است، در ژانویه 2009 توسط خالق مستعار آن ساتوشی ناکاموتو استخراج شد. از آن زمان، پذیرش بیت کوین به طور پیوسته در طول زمان در حال رشد بوده است. بیت کوین به عنوان یک سیستم نقدی الکترونیکی همتا به همتا (P2P) ایجاد شده است، به این معنی که تراکنش ها را می توان بدون هیچ مرجع مرکزی انجام داد.

مفهومی که منجر به ایجاد بلاک چین بیت کوین شد در سال 2008 از طریق کاغذ سفید نوشته شده توسط ناکاموتو ایجاد شد. بیت کوین به کاربران اجازه می دهد تا ارزی را خارج از کنترل هر دولت، بانک یا موسسه مالی مدیریت کنند. در عوض، متکی به شبکه غیرمتمرکز کاربرانی است که نرم‌افزار بلاک چین بیت‌کوین را اجرا می‌کنند و مجموعه‌ای از قوانین با آن موافق هستند. قوانین تعیین شده توسط نرم افزار نحوه عملکرد تراکنش ها، مدت زمان تسویه تراکنش ها، محدودیت عرضه 21 میلیون بیت کوین و موارد دیگر را تعیین می کند.

این مقاله را مطالعه کنید : خرید بیت کوین بهتر است یا استخراج ؟

بیت کوین اولین ارز دیجیتال مبتنی بر فناوری دفتر کل غیرمتمرکز (DLT) به نام بلاک چین بود. فناوری بلاک چین تعدادی از مشکلات را حل کرد، از جمله مشکل ژنرال های بیزانس، که مشکلات سیستم های غیرمتمرکز را برای توافق بر روی یک حقیقت واحد توصیف می کند. برای غلبه بر مشکل ژنرال های بیزانس، بیت کوین از روش اثبات کار (Pow) و یک زنجیره بلوکی استفاده می کند. ماینرهای متعدد، که همگی نقش ژنرال را دارند، مشکل را حل می کنند. هر گره تلاش می کند تا تراکنش هایی را که مشابه ارتباطات ارسال شده به ژنرال ها هستند، تأیید کند.

بلاک چین بیت کوین به صورت عمومی در دسترس است و با تاریخچه هر تراکنشی که تا به حال بر روی آن انجام شده است در ارتباط است در حالی که برای جلوگیری از دستکاری بین چندین گره توزیع شده است. اگر نسخه دیگری از بلاک چین شناسایی شود، توسط سایر شرکت‌کنندگان شبکه رد می‌شود که به عنوان دستکاری شناخته می‌شود.

دستکاری از طریق رشته های طولانی اعداد به نام هش شناسایی می شود که باید برای هر گره دقیقاً یکسان باشد. شبکه بیت کوین مجموعه ای از داده ها را پردازش می کند و آنها را از طریق تابع هش SHA-256 به هش تبدیل می کند، الگوریتمی که داده ها را پردازش می کند تا آن ها را به رشته های طولانی اعداد تبدیل کند. هنگامی که یک هش معتبر پیدا شد، به شبکه پخش می شود و به یک بلوک جدید اضافه می شود.

ماینرها در بلاک چین بیت کوین این بلوک ها را از طریق یک فرآیند PoW تولید و پخش می کنند که در آن ماشین ها از مقادیر زیادی از قدرت محاسباتی برای درگیر شدن در عملکردهای هش استفاده می کنند. از طریق اثبات کار، شرکت کنندگان شبکه به یک اجماع می رسند.

فرآیندهای استخراج و اجماع بیت‌کوین تضمین می‌کند که عوامل مخرب نمی‌توانند موجودی سایر کاربران را تغییر دهند یا وجوه خود را دو بار خرج کنند و در عین حال شبکه را بدون توقف تقریباً فعال و اجرا کنند. رمزنگاری ضد دستکاری بودن که می‌توان آن را در هر زمانی بدون هیچ واسطه یا بانک مرکزی کنترل کرد، به افزایش محبوبیت بیت‌کوین در طول زمان کمک کرد.

در حالی که بیت کوین به عنوان یک وسیله مبادله آغاز شد، به این معنی که می تواند خرید کالا و خدمات را تسهیل کند، به عنوان یک ذخیره ارزش نیز پذیرفته شد. ذخیره ارزش دارایی است که ارزش آن در طول زمان حفظ می شود.

اتریوم (ETH) چیست؟

در حالی که بیت کوین از فناوری بلاک چین برای تراکنش های پولی استفاده می کند و اجازه می دهد تا گره ها و پیام ها به هر تراکنش متصل شوند، اتریوم با استفاده از بلاک چین برای ایجاد یک کامپیوتر غیرمتمرکز قدمی فراتر می گذارد.

اتریوم یک شبکه بلاک چین منبع باز و توزیع شده غیرمتمرکز است که از ارز دیجیتال بومی آن، اتر (ETH) پشتیبانی می کند و برای انجام تراکنش ها و تعامل با برنامه های کاربردی ساخته شده در بالای شبکه اتریوم استفاده می شود. کاغذ سفید اتریوم در سال 2013 توسط یکی از بنیانگذاران آن، ویتالیک بوترین منتشر شد و جزئیات استفاده از قراردادهای هوشمند را شرح می‌دهد، که قراردادهایی خوداجرای هستند که با کد نوشته شده‌اند.

قراردادهای هوشمند امکان ایجاد برنامه‌های غیرمتمرکز یا DApps را فراهم می‌کنند، که برنامه‌هایی هستند که بدون وجود یک نهاد مرکزی در پشت آنها کار می‌کنند. در سال 2014، بوترین و سایر بنیانگذاران اتریوم اتر را فروختند تا برای توسعه اتریوم سرمایه جمع آوری کنند.

از بنیانگذاران اتریوم می توان به بوترین، گاوین وود، جفری ویلک، چارلز هاسکینسون، میهای آلیسی، آنتونی دی ایوریو و امیر چتریت اشاره کرد. بنیانگذاران همچنین بنیاد اتریوم را در سوئیس راه اندازی کردند، یک سازمان غیرانتفاعی که به حمایت از شبکه اتریوم اختصاص دارد.

این مقاله را مطالعه کنید : آیا بیت کوین برای سرمایه گذاران عادی خیلی خطرناک است؟

در جولای 2015، شبکه اتریوم به عنوان یکی از جاه طلبانه ترین پروژه ها در فضای کریپتو با هدف تمرکززدایی همه چیز در اینترنت راه اندازی شد. مشابه بیت کوین، اتریوم یک پلتفرم غیرمتمرکز بدون یک مرجع مرکزی حاکم است که از PoW استفاده می کند تا اطمینان حاصل کند که بازیگران مخرب قادر به دستکاری داده های بلاک چین نیستند.

اتریوم دارای زبان برنامه نویسی خاص خود به نام Solidity است که برای برنامه ریزی قراردادهای هوشمند برای اجرا بر روی بلاک چین استفاده می شود. کاربردهای بالقوه اتریوم به لطف استفاده از قراردادهای هوشمند گسترده است. موارد استفاده اصلی آن ممکن است هنوز اختراع نشده باشد، مشابه روشی که فیس بوک و گوگل سال ها پس از راه اندازی اینترنت ایجاد نشدند. نوآوری در شبکه اتریوم در حال افزایش است، با برنامه های غیرمتمرکز ارائه دهنده خدمات مالی، توکن های غیرقابل تعویض (NFT) نمونه هایی از آنچه که قراردادهای هوشمند به توسعه دهندگان اجازه ایجاد می دهد. در حالی که بیت کوین به عنوان وسیله ای برای تبادل و ذخیره ارزش استفاده می شود، اتر برای تعامل با برنامه های کاربردی در شبکه اتریوم استفاده می شود. پرداخت برای تراکنش ها، ایجاد قراردادهای هوشمند و استفاده از DApps، همگی کاربران را ملزم به پرداخت هزینه در اتر می کند. با افزایش ارزش اتر، استفاده از آن به عنوان ذخیره ارزش نیز آغاز شد.

برنامه های غیرمتمرکز ساخته شده بر روی اتریوم به اتر و سایر دارایی های رمزنگاری اجازه می دهد تا به روش های مختلف از جمله به عنوان وثیقه برای وام ها استفاده شوند یا به وام گیرندگان برای کسب سود قرض داده شوند. وثیقه به دارایی هایی اطلاق می شود که به عنوان تضمین برای بازپرداخت وام سپرده شده است. به عنوان مثال، کاربر می تواند 1000 دلار ETH را در یک برنامه غیرمتمرکز واریز کند تا از طریق آن وام 750 دلاری دریافت کند، در حالی که سود وجوه سپرده شده را دریافت می کند.

تفاوت های کلیدی بین بیت کوین BTC و اتریوم ETH

در حالی که هر دو شبکه بیت کوین و اتریوم بر اساس مفهوم دفتر کل توزیع شده و رمزگذاری هستند، از نظر مشخصات فنی بسیار متفاوت هستند. به عنوان مثال، در حالی که بیت کوین به عنوان معادل دیجیتالی طلا برای ذخیره ارزش عمل می کند، اتر برای تامین انرژی شبکه اتریوم و برنامه های کاربردی آن استفاده می شود.

امکان صدور توکن های جدید در هر دو شبکه بیت کوین و اتریوم وجود دارد. بیت کوین از لایه Omni استفاده می کند، یک پلتفرم برای ایجاد و تجارت ارز در بلاک چین بیت کوین. پذیرش لایه Omni حول استیبل کوین ها متمرکز شده است. از سوی دیگر، توکن‌های اتریوم طبق استانداردهای مختلفی صادر می‌شوند که محبوب‌ترین آنها ERC-20 است.

استاندارد ERC-20 فهرستی از قوانین را برای توکن های شبکه تعریف می کند. استاندارد ERC-20 شامل چندین عملکرد است که توسعه دهندگان باید قبل از راه اندازی توکن های خود اجرا کنند. این توابع شامل ارائه اطلاعات در مورد کل عرضه توکن، ارائه مانده حساب در آدرس های کاربران و امکان جابجایی وجوه بین آدرس ها است.

تراکنش‌های بیت‌کوین ماهیت پولی دارند، اما تراکنش‌ها می‌توانند با رمزگذاری این یادداشت‌ها یا پیام‌ها در فیلدهای داده در تراکنش‌ها، یادداشت‌ها و پیام‌هایی به آن‌ها چسبانده شوند. تراکنش‌های اتریوم می‌توانند حاوی کدهای اجرایی برای ایجاد قراردادهای هوشمند یا تعامل با قراردادهای خوداجرا و برنامه‌های کاربردی ساخته شده با استفاده از آنها باشند.

از دیگر تفاوت‌های این شبکه‌ها می‌توان به زمان اضافه شدن بلوک‌های جدید داده اشاره کرد که زمان تایید تراکنش‌ها را تعیین می‌کند. بلاک ها در شبکه بیت کوین به طور متوسط ​​هر 10 دقیقه اضافه می شوند، در حالی که در اتریوم حدود 15 ثانیه طول می کشد.

این مقاله را مطالعه کنید : وضعیت روانی و سبک سرمایه گذاری بین سرمایه گذاران بیت کوین و سهام

آدرس های کیف پول عمومی نیز در هر دو شبکه متفاوت است. این آدرس‌های کیف، شناسه‌های منحصربه‌فردی هستند که به کاربران امکان می‌دهند وجوه دریافت کنند، قابل مقایسه با شماره حساب بانکی بین‌المللی (IBAN)، که یک شناسه منحصربه‌فرد است که مؤسسات مالی از آن برای شناسایی بانک و کشوری که حساب مشتری تعلق دارد، استفاده می‌کنند. در بیت‌کوین، آدرس‌ها می‌توانند با ۱، ۳ یا با «bc1» شروع شوند، در حالی که در اتریوم با «۰x» شروع می‌شوند.