اقتصاد کینزی جدید یک مکتب فکری در اقتصاد کلان مدرن است که برگرفته از اقتصاد کینزی است. نظریه اصلی اقتصادی کینزی در دهه 1930 منتشر شد. با این حال، اقتصاددانان کلاسیک در دهه های 1970 و 1980 اقتصاد کینزی را برای ایجاد اقتصاد کینزی جدید نقد و تنظیم کردند.
مفروضات جدید کینزی
اقتصاد کینزی جدید با دو فرض اصلی همراه است. اول اینکه مردم و شرکت ها منطقی و با انتظارات منطقی رفتار کنند. دوم، اقتصاد نیوکینزی انواع ناکارآمدی های بازار را فرض می کند – از جمله دستمزدهای ثابت و رقابت ناقص.
دستمزد ثابت به زمانی اشاره دارد که دستمزد کارکنان لزوماً منعکس کننده عملکرد شرکت یا اقتصاد آنها نیست. علاوه بر این، گفته می‌شود که دستمزدها به دلیل عدم تمایل کارکنان به دریافت دستمزد اسمی پایین‌تر، به سمت پایین‌تر از افزایش می‌شوند. همچنین عدم تمایل کارکنان به دریافت دستمزد کمتر می تواند منجر به بیکاری غیرارادی شود.
علاوه بر دستمزدهای ثابت، فرض رقابت ناقص اقتصاد کینزی جدید به موقعیت‌های بازار اشاره دارد که می‌تواند شامل انحصار، دوقطبی‌ها، کارتل‌ها و تبانی باشد. می تواند به توضیح اثرات متفاوت سیاست مالی بر شرکت های مختلف در یک صنعت کمک کند.
هزینه های منوی کینزی جدید
اقتصاد کینزی جدید همچنین از ایده قیمت‌های ثابت از طریق مفهومی به نام هزینه‌های منو پشتیبانی می‌کند و اینکه هزینه‌های منو به ناکارآمدی بازار کمک می‌کند. برای اینکه یک شرکت بتواند قیمت یک کالا یا خدمات را تغییر دهد، باید هزینه هایی را متحمل شود، یعنی تغییر قیمت در کاتالوگ یا منو. برخی استدلال می کنند که هزینه های منو برای اقتصاد کلان ناچیز و ناچیز است.
با این حال، دیگران استدلال می‌کنند که اگرچه هزینه‌های منو معمولاً برای شرکت‌ها کم است، اما قابل چشم پوشی نیست. همچنین، کسانی که اهمیت هزینه های منو را مطرح می کنند، این ایده را مطرح می کنند که تغییر قیمت یک کالا یا خدمات به عنوان یک جنبه خارجی عمل می کند. با کاهش قیمت تمام شده یک کالا، درآمد واقعی مصرف کنندگان افزایش می یابد، با توجه به اینکه کالا کالای پستی نیست و تقاضا برای کالا در کل صنعت افزایش می یابد، زیرا میانگین بهای تمام شده کالا در صنعت اندکی کاهش می یابد. .
بنابراین، یک شرکت قیمت های خود را اندکی کاهش می دهد، اقتصاد را تحریک می کند. با این حال، شرکت‌ها معمولاً هنگام تصمیم‌گیری در مورد اینکه آیا هزینه‌های تغییر قیمت بیشتر از هزینه تغییر نکردن آن است، چنین عوامل خارجی را در نظر نمی‌گیرند. در نتیجه، شرکت ها ممکن است قیمت های خود را به سرعت تغییر ندهند تا به تغییرات تقاضا پاسخ دهند.
رقابت ناقص
رقابت ناقص یکی دیگر از دلایل ناکارآمدی بازار است که New Keynesian Economics توضیح می دهد. مطالعه ای توسط هاو دیکسون و گریگوری منکیو در دهه 1980 نشان داد که یک ضریب فزاینده مالی می تواند ناکارآمدی ناشی از تغییرات سیاست مالی را افزایش دهد. در رقابت ناقص، یعنی یک انحصار، سیاست مالی بر هر شرکتی به طور یکسان تأثیر نمی گذارد و در نتیجه ایده یک ضریب مالی ایجاد می شود.
حامیان کینزی جدید استدلال می کنند که دلیل اینکه یک ضریب مالی می تواند ناکارآمدی ها را افزایش دهد این است که دستمزدهای واقعی در رقابت ناقص کاهش می یابد و خانواده ها تمایل دارند که اوقات فراغت را به مصرف در رقابت ناقص ترجیح دهند.
حامیان بیشتر استدلال می کنند که وقتی دولت ها سیاست های مالی را برای افزایش هزینه ها اعمال می کنند، اوقات فراغت و مصرف هر دو کاهش می یابد، بنابراین خانوارها بیشتر کار می کنند اما کمتر مصرف می کنند. در نتیجه، هر چه نقص در رقابت بیشتر باشد، ضریب مالی بیشتر است.
دستمزد کارایی
اقتصاد کینزی جدید استدلال می کند که بیکاری ناشی از کارایی دستمزدها است. سایر تئوری‌های اقتصاد کلان استدلال می‌کنند که بیکاری یک مکانیسم خود اصلاح‌کننده است که در آن نیروی کار زیاد بر دستمزدها فشار نزولی وارد می‌کند. در نتیجه، از آنجایی که شرکت‌ها دستمزد کمتری ارائه می‌دهند، تقاضای آنها برای نیروی کار افزایش می‌یابد و در نتیجه عرضه نیروی کار و بیکاری کاهش می‌یابد.
با این حال، New Keynesian Economics استدلال می کند که دستمزدها باعث بهره وری و کارایی کارگران می شود. تأثیر دستمزد بر بهره وری همان چیزی است که باعث می شود شرکت ها دستمزد خود را کاهش ندهند که این امر باعث کاهش عرضه نیروی کار و بیکاری می شود. علاوه بر این، اگرچه کاهش دستمزدها ممکن است منجر به کاهش هزینه های دستمزد برای شرکت شود، کاهش دستمزدها ممکن است بهره وری را نیز کاهش دهد و در نتیجه سود شرکت را کاهش دهد.
علاوه بر افزایش دستمزدها، بهره وری را افزایش می دهد، حامیان نیوکینزی نیز استدلال می کنند که دستمزدهای بالاتر باعث کاهش گردش کارمندان می شود. اگر دستمزدها کاهش یابد، کارمندان ماهر شرکت ممکن است برای یافتن دستمزد بهتر در جاهای دیگر ترک کنند. همچنین گردش مالی برای شرکت ها به دلیل هزینه های استخدام مجدد و بازآموزی کارکنان جدید پرهزینه است.
