تجارت و اقتصاد ایران : کسب و کارهای ایران قسمت سوم

6. راه اندازی در ایران

بهترین رویکرد برای شروع کسب و کار در ایران به شرایط و فعالیت شرکت بستگی دارد.
افراد و شرکت هایی که قصد انجام هر گونه فعالیت اقتصادی در ایران را دارند، نیازمند «کارت بازرگانی» هستند که پس از ثبت نام در ایران، اعطا می شود:
• وزارت صنعت، معدن و تجارت
• اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران

این مقاله را مطالعه کنید : شاخص های اقتصادی

6.1 راه اندازی شرکت در ایران

کلیه موسسات تجاری که در ایران فعالیت می کنند باید در دفتر ثبت تجاری ثبت شوند.
کسب و کار می تواند در خود ایران یا در یکی از مناطق آزاد اقتصادی متعدد ایجاد شود.
افراد غیر ایرانی می توانند تأسیس کنند:
• شرکت سهامی خاص، شرکت با مسئولیت محدود، شعبه یا نمایندگی در ایران.
• شرکت های سهامی (محدود با سهام) رایج ترین نوع کسب و کار هستند که توسط سرمایه گذاران خارجی راه اندازی می شوند، اما نوع شرکت به ماهیت و گستره تجارت بستگی دارد.
کلیه اسناد رسمی شرکت باید به زبان فارسی باشد. هرگونه اسنادی که باید در دادگاه ایران ثبت شود نیز باید توسط مترجم رسمی ترجمه شده و توسط قوه قضائیه تایید شده باشد یا توسط سفارت ایران در لندن به تایید محضری برسد.

سرمایه گذاران خارجی در ایران باید در مراجع مربوطه دولتی ثبت نام کنند. این شامل:
• هیئت سرمایه گذاری خارجی ایران
• ثبت شرکت ها
• وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی
• شهرداری محلی
• سازمان امور مالیاتی کشور
به شما توصیه می شود که از مشاوره حقوقی استفاده کنید تا مطمئن شوید که همه الزامات مربوط به عملیات و مکان کسب و کار خود را شناسایی کرده اید.

7. نظام حقوقی در ایران

ایران جمهوری اسلامی است و نظام حقوقی آن بر اساس موازین شرعی است.
همچنین از قوانین تجاری فرانسه و قانون شرکت وام گرفته است.
حوزه های مدون حقوق تجارت در ایران عبارتند از:
• قانون کار
• قانون کپی رایت و قانون مالکیت معنوی
• قانون سرمایه گذاری خارجی

این مقاله را مطالعه کنید : عوامل کلان اقتصادی

7.1 قانون کار در ایران

استخدام در ایران تابع قانون کار سال 90 است که هم برای کارمندان ایرانی و هم خارجی اعمال می شود. این کد به طور کلی شبیه به قوانین استخدام در سایر کشورهای خاورمیانه است. در آن تفاوت دارد

که استعفا مستلزم یک ماه اخطار است. با این حال، کارمندان مجاز هستند در مدت 15 روز نظر خود را در مورد استعفا تغییر دهند.
اتباع غیرایرانی برای اینکه بتوانند در ایران کار کنند نیاز به مجوز مهاجرت و مجوز کار دارند. قوانین سختگیرانه ای برای استخدام اتباع غیرایرانی در صورتی وجود دارد که اتباع ایرانی دارای شرایط مشابه و توانایی انجام کار مورد نظر باشند.

این مقاله را مطالعه کنید :  سیگنال های قیمت دلار

7.2 سرمایه گذاری خارجی در ایران

قوانین سرمایه گذاری خارجی ایران:
• اجازه مالکیت 100 درصدی سهام به جز در تعدادی از صنایع
• امکان انتخاب آزادانه فرم حقوقی ارائه شده در قانون تجارت ایران
سرمایه گذاری خارجی در 3 بخش دارای محدودیت است:
• ملی شدن بخش نفت و گاز
• املاک و مستغلات که در آن مالکیت زمین در مکان های جغرافیایی خاص ممنوع است (تعیین شده توسط وزارت کشور)
• بانکداری و بیمه (مگر اینکه سرمایه گذاری در خارج از کشور انجام شود)
قانون حمایت و حمایت از سرمایه گذاری خارجی 2002 (FIPPA)
FIPPA از سرمایه گذاران غیر ایرانی حمایت می کند و سرمایه گذاری خارجی را تشویق می کند:
• حمایت از سرمایه گذار در طول فعالیت خود در ایران
• تضمین امتیازات برای سرمایه گذاری های خارجی، مانند استاندارد رفتار برابر
• اجازه انتقال سرمایه و سود سهام به خارج از ایران
• ارائه غرامت در صورت ملی شدن یا سلب مالکیت
• امکان صدور مجوز و تایید سرمایه گذاری آسانتر و سریعتر

• امکان دسترسی به انجمن های حل اختلاف خارجی
• کمک به سرمایه گذاران خارجی در روابط خود با مقامات ایرانی
• به سرمایه گذاران خارجی حمایت های مشابهی که از سرمایه گذاران داخلی داده می شود
تحت FIPPA، سرمایه خارجی به طور کلی تعریف می شود و می تواند به صورت نقدی، غیر نقدی یا وام های سهامدار باشد.
FIPPA اجازه سرمایه گذاری در اکثر صنایع و زمینه ها از جمله پروژه های زیرساختی بزرگ را می دهد و تمایلی به محدود کردن موارد زیر ندارد:
• نحوه، نوع و حجم سرمایه گذاری
• درصد سهام یا سود
• بازگرداندن سرمایه
• روابط داخلی بین طرفین
• سرمایه گذاری خارجی در تمام بخش ها برای بخش خصوصی باز است
سرمایه گذاری مستقیم خارجی از طریق FIPPA می تواند از طریق:
• مشارکت در سهام در سرمایه شرکت های ایرانی
• از طریق ترتیبات قراردادی، مانند ترتیبات بازخرید یا تأمین مالی پروژه
سرمایه گذاری غیرمستقیم در مناطق بسته بازار در صورتی مجاز است که سرمایه گذار دارای سهام نباشد، اما مجوز FIPPA برای حفاظت لازم است.
مجوز FIPPA همچنین امتیازات مربوط به ویزا، اقامت و مجوزهای کار را می دهد.
سرمایه گذاران خارجی برای فعالیت تحت FIPPA ابتدا به مجوز سازمان سرمایه گذاری، کمک های اقتصادی و فنی ایران (OIETAI) نیاز دارند.
اگر بتوانید فعالیت های تجاری خود را واجد شرایط نشان دهید، معمولاً مجوزها به سرعت صادر می شوند. همچنین ممکن است نیاز به ارائه یک طرح تجاری باشد.

برای دریافت مجوز مجوز سرمایه گذاری تحت FIPPA باید یک درخواست رسمی به همراه مدارک پشتیبان به OIETAI ارسال کنید.
OIETAI درخواست را به هیئت سرمایه گذاری خارجی و وزارت مربوطه ارائه می کند. بررسی هیئت سرمایه گذاری خارجی معمولاً تا 15 روز طول می کشد و نمایندگان سرمایه گذاران خارجی معمولاً برای شرکت دعوت می شوند.
پیش نویس مجوز برای بررسی ارسال می شود و در صورت موافقت، مجوز سرمایه گذاری صادر می شود.
این فرآیند معمولاً ظرف 60 روز کامل می شود.

7.3 حل اختلاف در ایران

قانون ایران آزادی انتخاب قانون را تنها در شرایطی مجاز می داند که قرارداد قراردادی در خارج از ایران امضا شده باشد.
اگر قراردادی در ایران منعقد شود، قانون ایران اعمال می شود.
در صورتی که قرارداد بین یک ایرانی و یک تبعه خارجی دارای شرط داوری باشد، قانون انتخاب شده توسط طرفین متعاهد به رسمیت شناخته می شود. این شامل مقررات قانون تجارت است که واردات کالاها یا محصولات دارویی را تنظیم می کند، اما همچنین مقررات قراردادی اجباری را نیز شامل می شود.
شرکت‌های غیرایرانی می‌توانند اختلافات را از طریق زیر حل کنند:
• دادگاه های ایران
• داوری
• دادگاه های حوزه قضایی دیگر (اگر قرارداد در خارج از کشور منعقد شده باشد)
نظام حقوقی ایران یک نظام حقوق مدنی است، به این معنی که رویه قضایی به عنوان سابقه الزام آور عمل نمی کند. با این حال، قضاوت از

هیأت عمومی دیوان عالی کشور در مورد موارد مشابه، مصداق اقامه دعوی در دادگاههای دیگر است.

7.4 داوری در ایران

طبق قوانین ایران، شرط داوری می تواند به عنوان بخشی از یک قرارداد تجاری توافق شود.
شرط داوری باید به قواعد داوری پذیرفته شده بین‌المللی مانند (دادگاه بین‌المللی داوری اتاق بازرگانی بین‌المللی، موسسه داوری اتاق‌های سوئیس یا موسسه داوری آلمان) اشاره کند.
طبق قانون اساسی ایران، هیأت وزیران و مجلس باید ارجاع اختلافات مربوط به طرفین عمومی و دولتی به داوری را تأیید کنند.
یک تصمیم قضایی نشان داده است که باید قبل از انعقاد قرارداد تأیید می شد.
اگرچه این ممکن است برای یک دیوان داوری بین المللی الزام آور نباشد، یک رأی داوری ممکن است در ایران غیرقابل اجرا باشد.

اختراعات و علائم تجاری در ایران

اختراعات در ایران از 5 تا 20 سال اعتبار دارند. مدت اختراع توسط مخترع که هزینه سالانه پرداخت می کند تعیین می شود. درخواست های ثبت اختراع فقط از نظر صحت مدارک و مطابقت با مشخصات ثبت اختراع بررسی می شود.
ثبت علامت تجاری به مدت 10 سال پس از تاریخ تشکیل پرونده معتبر است و قابل تمدید است. نقض علامت تجاری تا 3 سال قابل اعتراض است.
درخواست رد شده برای ثبت علائم تجاری و ثبت اختراع قابل تجدیدنظر در محاکم قضایی ایران است.